هرگونه نشانه‌ای از مشکل ظاهری یا درد در دندان باید با جدیت مورد توجه قرار گیرد و برای بررسی و درمان آن، اقدامات لازم صورت گیرد. اگر کسی یک دندان که احتمالاً پوسیده یا آسیب دیده است را به حال خود رها کند، این دندان می‌تواند به یک منبع عفونت تبدیل شود. عفونت‌های دندانی نه تنها مشکلات فوری مانند درد و ورم را ایجاد می‌کنند، بلکه در برخی موارد می‌توانند به سایر مناطق بدن منتقل شده و عوارض جانبی جدی به وجود آورند.

به همین دلیل، توصیه می‌شود که حتی اگر دندان آسیب دیده و به نظر مشکلی نداشته باشد، به دندانپزشک مراجعه شود. این اقدام به پیشگیری از تشکیل عفونت و جلوگیری از عواقب ناخوشایند مرتبط با آن کمک خواهد کرد.

همچنین باید توجه داشت که برخی مشکلات دهانی مانند بوی بد دهان نیز ممکن است از عفونت‌های دندانی ناشی شوند. بنابراین، حفظ بهداشت دهان و انجام بازرسی‌های دوره‌ای توسط دندانپزشک، به جلوگیری از این مشکلات و حفظ سلامت دهان کمک خواهد کرد.

 

عفونت دندان چیست؟

عفونت دندان به وضعیتی اشاره دارد که در آن، باکتری‌ها به دنبال پوسیدگی دندان و یا تجمع در ناحیه ریشه دندان، منجر به درگیری عصب دندان و لثه می‌شوند. این فرآیند معمولاً به شکل تدریجی اتفاق می‌افتد و از تخریب تاج دندان شروع شده و در نهایت به نواحی داخلی دندان و لثه گسترش پیدا می‌کند. عفونت دندان ناشی از عواملی نظیر پوسیدگی، ترکیبات باکتریایی، و یا آسیب‌های دیگر است.

اگرچه عفونت دندان به صورت ناگهانی و بدون هیچ علامتی رخ نمی‌دهد، اما از زمان پدید آمدن پوسیدگی تا لحظه‌ای که به محل تماس دندان و لثه می‌رسد، یک مراحل متناوب را طی می‌کند. در مراحل اولیه، ممکن است با درد شدید همراه باشد و در موارد پیشرفته‌تر، نیاز به درمان ریشه دندان و عصب‌کشی بوجود می‌آید.

رها کردن دندان پوسیده و عدم اقدام به درمان مناسب ممکن است به عفونت همراه با عوارض متنوعی منجر شود. این عوارض شامل بوی بد دهان، طعم ناخوشایند در دهان، و حتی بیماری‌های عمومی نظیر بی‌حالی و تب می‌شوند. به همین دلیل توصیه می‌شود که به محض تشخیص پوسیدگی یا هر مشکل دندانی، به دندانپزشک مراجعه کرده و درمان مناسب را شروع نمایید.

عدم اقدام به درمان عفونت دندان و عوارض آن:

• عفونت
• بوی بد دهان
• طعم ناخوشایند در دهان
• بیماری‌های عمومی نظیر بی‌حالی و تب

 

 

 

 

علت عفونت دندان چیست؟

 

عفونت دندان ممکن است به دلیل عوامل متنوعی ایجاد شود که در طولانی مدت تاثیرگذار هستند. در ادامه، به برخی از این عوامل اشاره می‌شود:

1. پوسیدگی دندان:

یکی از علل شایع عفونت دندان، پوسیدگی دندان است. اگر پوسیدگی به مرحله پیشرفته برسد و درمان انجام نشود، باعث تشکیل باکتری‌ها در ناحیه پوسیده شده و در نهایت به عفونت منجر می‌شود.

2. رها کردن دندان پوسیده:

عدم درمان یک دندان پوسیده و رها کردن آن به حالت خودی، محیطی مساعد برای تجمع باکتری‌ها و گسترش عفونت فراهم می‌کند.

3. حساسیت دهان و دندان:

افرادی که دارای حساسیت دهان و دندان هستند، ممکن است دچار مشکلات دندانی شوند که باعث ایجاد عفونت گردند.

4. درمان های کانال ریشه:

اگر درمان کانال ریشه به درستی انجام نشود یا در زمان مناسب اقدام به درمان نشود، ممکن است باعث باقی‌ماندن باکتری‌ها در داخل دندان شده و عفونت را ایجاد کند.

5. لخته های خونی:

برخی از افراد به علت لخته های خونی ناقص، در معرض افتراق باکتری‌ها به سایر مناطق بدن قرار می‌گیرند که می‌تواند عفونت دندان را تسریع کند.

6. ترکیبات باکتریایی:

وجود باکتری‌های مختلف در دهان و لثه می‌تواند به عنوان یک عامل مهم در ایجاد عفونت دندان باشد.

اگر هر یک از این عوامل به هر دلیلی باعث ایجاد فضای مناسب برای تجمع باکتری‌ها در ناحیه میانی بین دندان و لثه شوند، احتمال ایجاد عفونت دندان بسیار بالا خواهد بود. به همین دلیل، حفظ بهداشت دهان، انجام درمان‌های دندانی به موقع، و رعایت نکات پیشگیری می‌تواند از ایجاد عفونت دندان جلوگیری کند.

 

علائم عفونت دندان

علائم عفونت دندان می‌تواند به شدت آزاردهنده باشد و نشانه‌های آن می‌توانند شامل موارد زیر باشند:

1. حساسیت به خوردن غذا و نوشیدنی گرم یا سرد:

اگر دندان شما به طور افزایشی حساس به غذاها و نوشیدنی‌های گرم یا سرد شده باشد، احتمالاً عصب دندان تحت تأثیر عفونت قرار گرفته است.

2. درد شدید در ناحیه ریشه دندان:

دردی که با استفاده از مسکن یا قرص‌های درد بهبود پیدا نکند و به صورت دائمی یا بازه‌های زمانی شدیدتر شود، ممکن است نشانگر وجود عفونت باشد.

3. تغییر رنگ دندان:

تغییر رنگ به رنگ تیره یا قهوه‌ای در بخشی از دندان ممکن است نشانگر عفونت باشد، به خصوص اگر این تغییرات با سایر دندان‌ها متفاوت باشد.

4. ورم شدید در ناحیه لثه، فک و صورت:

عفونت می‌تواند به ورم شدید در ناحیه لثه و حتی فک و صورت منجر شود که ممکن است ظاهری قابل توجه داشته باشد.

5. بو و طعم بد در دهان:

وجود بوی بد دهان ممکن است به دلیل تجمع باکتری‌ها در منطقه عفونتی باشد. همچنین، احساس طعم ناخوشایند در دهان نیز ممکن است به وجود عفونت اشاره کند.

6. درد در زمان خواب و نیمه شب:

در برخی موارد، درد در ناحیه دندان ممکن است شدت زیادی در زمان خواب و نیمه شب داشته باشد.

7. عدم باز شدن دهان به اندازه کافی:

 عفونت دندان ممکن است باعث مشکلات در باز شدن دهان گردد و باعث محدودیت در حرکت‌های فک شود.

8. درد در زمان جویدن غذا:

در حین جویدن غذا، اگر درد حادی احساس شود، این ممکن است به وجود عفونت اشاره داشته باشد.

هر یک از این علائم نشان‌دهنده اهمیت مشاوره و درمان توسط دندانپزشک است. بهتر است هر گونه مشکل دندانی را سریعاً بررسی و درمان کرد تا عواقب جدی‌تری جلوگیری شود.

روند عفونی شدن دندان

روند عفونی شدن دندان یک پروسه تدریجی است که توسط عوامل مختلف موجود در محیط دهان و به طور کلی توسط شرایطی که باعث می‌شود باکتری‌ها و عوامل مخرب به دندان نفوذ کنند، آغاز می‌شود. در زیر، مراحل اصلی روند عفونی شدن دندان توضیح داده شده‌اند:

1. شکستگی و ترک در دندان:

وجود شکستگی یا ترک در ساختار تاج دندان، مسیری را برای نفوذ هوا، مایعات و باکتری‌ها به داخل دندان فراهم می‌کند.

2. عدم رعایت بهداشت دهان:

عدم استفاده منظم از مسواک و نخ دندان، بهداشت دهان ناکافی را تضمین می‌کند و امکان تجمع باکتری‌ها و رسوبات غذایی در اطراف دندان را افزایش می‌دهد.

3. فرآیندهای درمانی نادرست:

اگر در گذشته درمان ریشه دندان یا دیگر فرآیندهای درمانی نادرست انجام شده باشد، امکان باقی‌ماندن باکتری‌ها در داخل دندان و ایجاد عفونت وجود دارد.

4. فرآیندهای درمانی ناموفق:

در برخی موارد، اگر فرآیندهای درمانی انجام شده نتواسته باکتری‌ها را به‌طور کامل از دندان حذف کند، ممکن است باعث عود عفونت شود.

5. رژیم غذایی نامناسب:

مصرف غذاهای با قند بالا، مخصوصاً در صورت عدم رعایت بهداشت دهان پس از آن، به تغذیه باکتری‌ها کمک کرده و رشد آنها را تشویق می‌کند.

6. بالا رفتن سن:

با گذر زمان و بالا رفتن سن، دندان‌ها ممکن است آسیب‌پذیرتر شوند و احتمال عفونت افزایش یابد.

7. رژیم غذایی نامناسب:

مصرف مواد غذایی با اسیدهای زیاد می‌تواند به تخریب تاج دندان منجر شده و عفونت را تسریع کند.

برای جلوگیری از عفونت دندان، حفظ بهداشت دهانی منظم، انجام درمان‌های دندانی به موقع، و رعایت رژیم غذایی سالم از اهمیت بالایی برخوردارند.

 

پیشگیری از عفونت دندان

پیشگیری از عفونت دندان از اهمیت بسیاری برخوردار است و رعایت عادات بهداشتی و تغذیه صحیح می‌تواند به شدت تاثیرگذار باشد. در زیر، مواردی برای پیشگیری از عفونت دندان ذکر شده‌اند:

1. عدم مصرف دخانیات:

مصرف ترکیبات نیکوتینی و دخانیات می‌تواند به کاهش ایمنی دهان و لثه منجر شود و ریسک عفونت دندان را افزایش دهد. بنابراین، عدم مصرف دخانیات از جمله گام‌های مهم در پیشگیری از عفونت دندان است.

2. استفاده منظم از نخ دندان:

استفاده روزانه از نخ دندان به کنترل تجمع باکتری‌ها و رسوبات غذایی در فضای میان دندان‌ها کمک می‌کند و از ایجاد شرایط برای عفونت جلوگیری می‌کند.

3. مسواک زدن درست و مناسب:

یکی از نکات مراقبت از دندان، استفاده منظم از مسواک با خمیر دندان حاوی فلوراید، کنترل پلاک دندانی را افزایش داده و از پوسیدگی و عفونت دندانی جلوگیری می‌کند.

4. رژیم غذایی سالم:

مصرف غذاهای سالم با میزان قند کم و حاوی ویتامین‌ها و مواد معدنی مورد نیاز، به حفظ سلامت دهان و دندان کمک می‌کند.

5. کاهش مصرف نوشیدنی‌های گازدار:

مصرف نوشیدنی‌های گازدار می‌تواند باعث تشویش تعادل اسیدهای دهان شده و به پوسیدگی دندان و عفونت دندانی منجر شود. بنابراین، تا حد ممکن از مصرف این نوشیدنی‌ها خودداری کنید.

6. مصرف میوه‌ها و سبزیجات:

میوه‌ها و سبزیجات حاوی ویتامین‌ها و مواد معدنی مفید برای سلامت دهان هستند و به تقویت سیستم ایمنی بدن کمک می‌کنند.

7. قرقره آب نمک:

استفاده از قرقره آب نمک در شرایطی که امکان مسواک زدن وجود ندارد، می‌تواند به کاهش باکتری‌ها در دهان کمک کند.

همچنین، مراجعات منظم به دندانپزشک برای بررسی‌ها و تمیزی دندان‌ها نیز از اهمیت بالایی برخوردارند و به پیشگیری از مشکلات دندانی کمک می‌کنند.

 

درمان های پزشکی عفونت دندان

درمان عفونت دندان بستگی به عوامل مختلفی دارد و نیاز به تجزیه و تحلیل دقیق وضعیت فرد دارد. روش‌های درمانی متنوعی وجود دارند که توسط دندانپزشکان بر اساس شدت و ماهیت عفونت تعیین می‌شوند. زیرا هر فرد و هر عفونت دندانی ممکن است نیاز به روش درمانی مختلفی داشته باشد. در ادامه، روش‌های درمانی بیشتر توضیح داده می‌شوند:

1. عصب کشی یا روت کانال:

برای درمان عفونت دندان که به عمق دندان رسیده باشد، انجام عصب کشی در گرگان  یا روت کانال معمولاً مورد نیاز است. این روش به پاکسازی دقیق فضای داخلی دندان از باکتری‌ها و بافتهای آسیب‌دیده می‌پردازد.

2. آپیکوکتومی:

در برخی موارد، زمانی که عصب کشی به تنهایی کافی نیست، اجرای آپیکوکتومی ممکن است لازم باشد. این روش شامل برداشتن انتهای ریشه دندان و بافتهای آسیب‌دیده است.

3. آنتی‌بیوتیک‌ها:

در برخی مواقع، پزشک ممکن است داروهای آنتی‌بیوتیک را تجویز کند تا به کنترل عفونت کمک کرده و از گسترش آن جلوگیری نماید. این داروها باید به دقت و بر اساس توصیه‌های پزشک مصرف شوند.

4. درناژ:

این روش شامل تخلیه مستقیم عفونت از محل ایجاد شده است. درناژ ممکن است در موارد خاصی که عفونت به مراحل پیشرفته تر رسیده باشد و درمان‌های دیگر موثر نباشند، انجام شود.

5. درمان های سپسیس:

اگر عفونت به حدی شدید شده باشد که باعث سپسیس (عفونت خون) شده باشد، درمان های خاص برای کنترل عفونت و پیشگیری از گسترش آن لازم است. این ممکن است شامل درمان‌های دارویی و مراقبت‌های پزشکی باشد.

هر یک از این روش‌ها بر اساس تشخیص و نیازهای خاص هر بیمار توسط دندانپزشک تعیین می‌شود. اهمیت مراجعه به دندانپزشک در مراحل اولیه علائم عفونت دندان برای تشخیص دقیق و انتخاب روش درمانی مناسب بسیار بالاست.

 

عوارض عفونت دندان

عفونت دندان اگر نادرست درمان شود، می‌تواند عوارض جدی و گاهاً خطرناکی به همراه داشته باشد. عوارضی که شما به طور خلاصه ذکر کردید، نشان‌دهنده اهمیت توجه به بهداشت دهان و دندان، و درمان به موقع عفونت‌های دندانی است. این عوارض ممکن است شامل موارد زیر باشند:

1. آبسه:

یک عفونت شدید می‌تواند به شکل یک آبسه در نواحی مختلف شکل گیرد، و این موضوع می‌تواند به سرعت پیشرفت کند و خطرناک باشد.

2. سلولیت:

این عارضه غالباً در کودکان رخ می‌دهد و به عنوان یک نوع از عفونت پوست شناخته می‌شود که می‌تواند باعث تورم و درد گسترده شود.

3. سپسیس (عفونت خون):

اگر عفونت از محدوده دندان به خون برسد، ممکن است سپسیس ایجاد شود که یک وضعیت خطرناک و جدی است و نیاز به درمان فوری دارد.

4. استئومیت (عفونت استخوان):

این عارضه می‌تواند به دلیل عفونت دندان وارد استخوان شود و باعث آلودگی استخوانها شود.

5. کیست دندان:

تشکیل کیست در ناحیه دندان ممکن است ناشی از عفونت دندان باشد که نیاز به درمان دارویی یا حتی جراحی دارد.

6. لخته در سینوس های مغز:

در موارد نادر، عفونت دندان می‌تواند لخته در سینوس‌های مغز ایجاد کند که این مشکل ممکن است به مشکلات جدی و حتی مرگ منجر شود.

اهمیت نظافت دهان، مراجعه منظم به دندانپزشک، و درمان به موقع عفونت‌های دندانی را تاکید می‌کند و به کاهش خطر ایجاد عوارض جانبی جدی مرتبط با آنها کمک می‌کند.

 

روش‌های درمان خانگی

روش‌های درمان خانگی ممکن است در کنترل علائم موقتی عفونت دندان کمک کننده باشند، اما اهمیت ملاقات با دندانپزشک به عنوان گزینه اصلی درمان بسیار بالاست. درمان خانگی ممکن است تا حدی تسکین دهنده باشد، اما نباید به عنوان یک جایگزین برای مراجعه به پزشک و دریافت درمان حرفه‌ای در نظر گرفته شود. به هر حال، اگر نتوانید به سرعت به دندانپزشک مراجعه کنید، می‌توانید از روش‌های زیر در خانه استفاده کنید:

1. استفاده از دهانشویه:

انتخاب یک دهانشویه ضد باکتریایی می‌تواند به تمیز کردن دهان و کاهش تعداد باکتری‌ها کمک کند.

2. قرقره با آب ولرم و نمک:

قرار دادن یک قاشق چایخوری نمک در یک فنجان آب ولرم و قرقره کردن با این محلول می‌تواند در بهبود التهاب و کاهش درد کمک کند.

3. استفاده از مسکن‌ها:

مصرف داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند استامینوفن یا ایبوپروفن، می‌تواند در کنترل درد و التهاب مفید باشد. اما حتماً قبل از مصرف هر دارو، با پزشک خود مشورت کنید.

4. کمپرس سرد:

قرار دادن یک کمپرس یخ یا یک کیسه از مواد یخی در محل دندان متاثره می‌تواند در بهبود ورم و کاهش درد کمک کند. این کار را به مدت 15-20 دقیقه انجام دهید.

5. استفاده از چای شنبلیله:

نوشیدن چای شنبلیله به عنوان یک نوشیدنی ضد باکتریایی ممکن است به کنترل باکتری‌ها کمک کند.

هر چند که این روش‌ها ممکن است به موقعیت شما کمک کنند، اما در صورت استمرار علائم یا تشدید وضعیت، حتماً باید به دندانپزشک مراجعه کرده و درمان حرفه‌ای دریافت کنید.

چگونه می توان درد ناشی عفونت دندان را کاهش داد؟

در حالت عفونت دندان، ممکن است درد شدیدی به همراه با حساسیت به گرما و سرما ایجاد شود. برخی راهکارهای کاهش درد می‌توانند عبارت باشند از:

1. استفاده از داروهای مسکن:

می‌توانید از داروهای مسکن غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن یا استفاده از استامینوفن جهت کاهش درد استفاده کنید. همچنین، داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی می‌توانند در کاهش التهاب و درد مؤثر باشند.

2. استفاده از یخ یا گرما:

قرار دادن یخ در یک کیسه پلاستیکی و قرار دادن آن روی منطقه دردناک می‌تواند به کاهش تورم و درد کمک کند. همچنین، برخی افراد به استفاده از گرما نیز حساسیت دارند، بنابراین تست کنید که کدام روش برای شما موثرتر است.

3. استفاده از دهانشویه‌های ضد باکتریایی:

اگر علائم شما به التهاب لثه نیز مرتبط باشند، استفاده از دهانشویه‌های ضد باکتریایی می‌تواند کمک کند. این دهانشویه‌ها می‌توانند باکتری‌ها را کنترل کنند و به بهبود عفونت کمک کنند.

4. استفاده از دهانشویه حاوی کلرهکسیدین:

دهانشویه‌های حاوی کلرهکسیدین می‌توانند به کاهش باکتری‌ها در دهان کمک کنند و در درمان عفونت‌ها مؤثر باشند.

5. استراحت:

استراحت و جلوگیری از فشار و استرس بر روی دندان دردناک می‌تواند به بهبودی سریعتر کمک کند.

 

 

 

سوالات متداول

 

1. آیا عفونت دندان خطرناک است؟

بله، عفونت دندان خطرناک است و می‌تواند به عوارض جدی از جمله آبسه دندان، سلولیت، و سپسیس منجر شود.

2. چه علائمی بر عفونت دندان اشاره دارد؟

درد شدید، تورم لثه، حساسیت به گرما و سرما، و خونریزی لثه ممکن است نشانگر عفونت دندان باشند.

3. چگونه می‌توان درد ناشی از عفونت دندان را کاهش داد؟

استفاده از داروهای مسکن، قرار دادن یخ یا گرما، استفاده از دهانشویه‌های ضد باکتریایی، و استراحت می‌تواند به کاهش درد کمک کند.

4. آیا می‌توانم خودم عفونت دندان را درمان کنم؟

درمان خودتان ممکن است علائم را کاهش دهد، اما برای درمان کامل و جلوگیری از عوارض خطرناک، بهتر است به دندانپزشک مراجعه کنید.

5. چگونه می‌توان از عفونت دندان پیشگیری کرد؟

حفظ بهداشت دهان، مسواک زدن روزانه، استفاده از نخ دندان، و مراجعه منظم به دندانپزشک به عنوان راه‌های پیشگیری توصیه می‌شوند.

6. آیا بروز درد دندان همیشه نشان از عفونت است؟

نه، درد دندان ممکن است به دلیل عوامل مختلف از جمله پوسیدگی، حساسیت لثه، یا خراشیدگی دندان‌ها رخ دهد. اما در صورت درد مستمر، مراجعه به دندانپزشک ضروری است.

 

 

دهان‌شویه، یک محصول مایع است که به منظور حفظ بهداشت دهان و دندان تهیه می‌شود و می‌توانید آن را با تجویز پزشک یاحتی بدون نیاز به نسخه از داروخانه تهیه نمایید. این محصول نه تنها به بهبود وضعیت دهان و دندان‌ها کمک می‌کند بلکه به جلوگیری از درد و ناراحتی دهان، ایجاد رطوبت لازم برای بافت‌های دهان و حتی مهار بوی نامطبوع دهان نیز بهره‌مند است.

برای داشتن بهترین نتیجه، مهم است که توجه داشته باشید استفاده از دهان‌شویه به تنهایی و بدون مسواک زدن و کار با نخ‌دندان کافی نیست؛ بهترین روش، استفاده از دهان‌شویه پس از مراقبت از دندان‌ها با مسواک است. این ترکیب کارآمدتری را برای حفظ سلامت دهان و دندان ارائه می‌دهد.
پیشنهاد ما این است که به عنوان قسمتی از روزانه‌تان، پس از مسواک زدن از دهان‌شویه استفاده نمایید تا بهترین نتایج را در حفظ بهداشت دهان و دندان خود داشته باشید.

دهان شویه چیست؟

دهان‌شویه دندان، یک روش مؤثر برای کنترل پلاک دندان و حفظ بهداشت دهان محسوب می‌شود. بهداشت دهان از جمله نکات حیاتی در حفظ سلامت عمومی افراد است. برای از بین بردن پلاک دندانی، می‌توان از روش‌های ساده تر مانند مسواک زدن، استفاده از نخ دندان و وسایل پاکسازی بین دندان‌ها استفاده نمود. همچنین، روش‌های شیمیایی یا دارویی نیز به عنوان گزینه‌های مؤثر در این زمینه مطرح می‌شوند.
دهان‌شویه‌ها با انواع مختلف مواد فعال، از جمله کلرهگزیدین که به عنوان استاندارد طلایی برای کنترل پلاک دندانی و پیشگیری از التهاب لثه شناخته می‌شود، به بازار عرضه می‌شوند. کلرهگزیدین به‌طور مؤثر در برابر انواع باکتری‌ها، برخی از قارچ‌ها و ویروس‌ها عمل می‌کند و تا به امروز هیچگونه مقاومت میکروبی یا اثر سرطان زایی گزارش نشده است.
به این ترتیب، استفاده از دهان‌شویه دندان با مواد فعالی مانند کلرهگزیدین، یک گام مؤثر در جهت حفظ بهداشت دهان و کنترل پلاک دندانی است.

بیشتر بخوانید: نحوه صحیح مسواک زدن | نکات اصولی

ویژگی دهانشویه حاوی مواد کلرهگزیدین:

• کنترل پلاک دندانی 
• پیشگیری از التهاب لثه

 

 

---

دسته‌بندی انواع دهان‌شویه‌ها:

1. دهان‌شویه‌های با اثر ضد میکروبی قوی:

این گروه شامل دهان‌شویه‌هایی می‌شود که اثر ضد میکروبی قوی دارند؛ به عنوان مثال، کلرهگزیدین که برای درمان بیماریهای لثه و پس از جراحی دهان تجویز می‌شود.

2. دهان‌شویه‌های با هدف پیشگیری از پوسیدگی:

این گروه از دهان‌شویه‌ها با هدف پیشگیری از پوسیدگی دندان‌ها استفاده می‌شوند. این نوع دهان‌شویه‌ها حاوی فلوراید هستند و توانایی توقف و ترمیم پوسیدگی در مراحل اولیه را دارند؛ همچنین، از پوسیدگی بقیه دندان‌ها نیز جلوگیری می‌کنند.

---

مواد تشکیل‌دهنده دهان‌شویه‌ها:

دهان‌شویه‌ها حاوی مواد مختلفی مانند شوینده‌ها، اسیدهای آلی، سدیم فلوراید و الکل می‌باشند.

• تنوع غلظت سدیم فلوراید: دهان‌شویه‌های با غلظت‌های مختلف سدیم فلوراید از ۰.۰۵% تا ۰.۲% در بازار موجود هستند.

• استفاده روزانه و هفتگی: دهان‌شویه‌های با غلظت ۰.۰۵% به عنوان محلول‌های ضعیف تلقی می‌شوند و روزانه باید استفاده شوند. اما دهان‌شویه‌های با غلظت ۰.۲% قویتر بوده و یک بار در طول هفته استفاده می‌شوند.

• اثر کاهش پوسیدگی: استفاده از این دهان‌شویه‌ها باعث کاهش پوسیدگی به میزان ۲۰ تا ۴۰% می‌شود.

---

فواید دهان‌شویه:

1. کاهش بوی بد دهان:

دهان‌شویه می‌تواند بوی بدن دهان را بهبود بخشد و از بوی نامطبوع جلوگیری کند.

2. پیشگیری از پوسیدگی دندان:

دهان‌شویه‌های حاوی فلوراید می‌توانند از پوسیدگی دندان جلوگیری کرده و مینای دندان را محافظت کنند. همچنین، با مبارزه با پلاک‌ها، به حفظ بهداشت دهان کمک می‌کنند.

3. کاهش احتمال التهاب لثه:

مصرف دهان‌شویه می‌تواند احتمال بروز التهاب لثه را کاهش داده و به حفظ سلامت لثه‌ها کمک کند.

4. پیشگیری از خشکی دهان:

دهان‌شویه بدون الکل می‌تواند از خشکی دهان پیشگیری کرده و رطوبت لازم را در دهان حفظ کند.

5. تسریع در التیام زخم‌های دهانی:

برخی از دهان‌شویه‌ها می‌توانند در التیام زخم‌های دهانی کمک کنند و فرآیند بهبودی را تسریع بخشند.

6. سفید شدن دندان‌ها:

برخی از دهان‌شویه‌ها می‌توانند به سفید شدن دندان‌ها کمک کنند و ظاهر جذابی به دندان‌ها ببخشند.

7. استفاده از دهان‌شویه جوش شیرین:

دهان‌شویه حاوی جوش شیرین می‌تواند به سلامت دهان کمک کرده و برخی از مشکلات رایج دهان را بهبود بخشد.

8. استفاده از دهان‌شویه آب و نمک:

 دهان‌شویه حاوی آب و نمک نیز می‌تواند به سلامت دهان و دندان کمک کرده و مواد طبیعی را در حفظ بهداشت دهان ارائه دهد.

---

مهمترین عوارض مصرف طولانی مدت دهان‌شویه حاوی کلرهگزیدین

•  تغییر رنگ دندانها و مخاطها: استفاده طولانی مدت از دهان‌شویه حاوی کلرهگزیدین ممکن است منجر به تغییر رنگ دندان‌ها و مخاطها شود.
•  دسکوالمه مخاطی و ایجاد سنگ بزاقی: مصرف مداوم ممکن است به دسکوالمه مخاطی و تشکیل سنگ‌های بزاقی منجر شود.
• سوزش و خشکی دهان: برخی از افراد ممکن است با مصرف طولانی مدت دهان‌شویه حاوی کلرهگزیدین، احساس سوزش و خشکی در دهان خود را تجربه کنند.
• اثرات سیستمیک منفی در صورت بلع: بلع دهان‌شویه حاوی کلرهگزیدین ممکن است منجر به اثرات سیستمیک منفی شود.

نکته مهم: کلرهگزیدین از گروه آنتی‌سپتیک‌ها بوده و از تشکیل پلاک و ژنژویت (التهاب لثه) جلوگیری می‌کند. این مواد اکسیدکننده مانند پراکسید هیدروژن، پربورات‌ها و کاربامید پراکسید که برای سفید کردن دندان‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند، نیز برخی اثرات جانبی ممکن است داشته باشند.

توصیه: استفاده از دهان‌شویه حاوی سدیم پربورات می‌تواند باعث کاهش قابل توجه در تغییر رنگ دندان شود اما تأثیر بازدارنده بر خاصیت کاهش پلاک و التهاب لثه کلرهگزیدین را ندارد. به همین دلیل، ترکیبی از محصولات با توجه به نیازهای خاص فردی توصیه می‌شود.

---

روش صحیح مصرف دهان‌شویه:

1. مسواک‌زدن صحیح:

قبل از استفاده از دهان‌شویه، ابتدا مراحل صحیح مسواک‌زدن را اجرا کنید. این شامل حرکات مرتب و دقیق مسواک زدن، پاکسازی اطراف دندان‌ها و لثه‌ها، و حذف پلاک میکروبی می‌شود.

2. مقدار مناسب دهان‌شویه:

مطابق دستورات دندان‌پزشک یا روی بسته دهان‌شویه، مقدار مناسب دهان‌شویه را درون درب بطری اندازه‌گیری کنید.

3.ورود دهان‌شویه به دهان:

دهان‌شویه را به دهان وارد کرده و دهان خود را ببندید تا مواد دهان‌شویه به سطوح دندان‌ها و لثه‌ها برسد.

4. بچرخانید و ماساژ دهید:

با فشار کمتر، دهان‌شویه را در دهان خود بچرخانید و حداقل 30 ثانیه تا 1 دقیقه از آن در دهان خود نگه دارید. حرکات ملایم دهان‌شویه به ماساژ لثه‌ها و پاکسازی دقیق دندان‌ها کمک می‌کند.

5. خروج محتوا:

پس از گذشت زمان مورد نظر، دهان‌شویه را از دهان خود خارج کنید. هیچ نیازی به شستن با آب ندارید.

6. پرهیز از غذا و نوشیدنی:

پس از مصرف دهان‌شویه، حداقل نیم ساعت از شستن دهان، خوردن غذا، و نوشیدن مایعات خودداری کنید. این اقدام به افزایش اثربخشی مواد دهان‌شویه کمک می‌کند.

با اجرای این مراحل، شما می‌توانید از دهان‌شویه به بهترین شکل ممکن برای حفظ بهداشت دهان و دندان خود بهره‌مند شوید.

 

---

زمان مصرف دهان‌شویه:

قبل از مسواک‌زدن یا نخ‌کشی:
می‌توانید دهان‌شویه را قبل از مسواک‌زدن یا نخ‌کشی استفاده کنید. این کار به دفع باکتری‌ها و ذرات مواد غذایی مانده در دهان کمک کرده و پایه‌ای برای اعمال بعدی فراهم می‌آورد.

بعد از مسواک‌زدن یا نخ‌کشی:
پس از انجام مراحل مسواک‌زدن یا نخ‌کشی، بهتر است دهان‌شویه را مصرف کنید. این کار باعث افزایش بهره‌وری مواد دهان‌شویه و تقویت اثرات ضد میکروبی و پاک‌کننده آن می‌شود.

غرغره کردن به مدت ۳۰ تا ۶۰ ثانیه:
مهمترین نکته این است که بعد از مصرف دهان‌شویه، حداقل باید آن را حداقل ۳۰ تا ۶۰ ثانیه در دهان خود بگذارید و غرغره کنید. این زمان کافی است تا مواد دهان‌شویه به تمام نقاط دهان و دندان‌ها برسد و اثرات بهتری ایجاد شود.

 پس از غرغره کردن:
بعد از غرغره کردن با دهان‌شویه، پیشنهاد می‌شود که حداقل نیم ساعت از شستن دهان، خوردن غذا و نوشیدن مایعات پرهیز شود تا مواد موثر دهان‌شویه باقی بمانند و بهترین اثر را داشته باشند.

نکاتی در هنگام مصرف دهان شویه:

غرغره کردن به مدت 30 تا 60 ثانیه

بعد از غرغره کردن 30 دقیقه از شستن دهان، خوردن غذا، و نوشیدن مایعات پرهیز شود.

 

---

چوب مسواک و آلوئه‌ورا،جایگزینی گیاهی برای دهان‌شویه

دهان‌شویه‌های شیمیایی، به ویژه حاوی کلرهگزیدین، عوارض جانبی دارند که مصرف طولانی‌مدت را محدود می‌کند. برای این منظور، تحقیقات جهت یافتن جایگزین‌های گیاهی بدون عوارض جانبی توصیه شده است. چوب مسواک یا پرسیکا سالوادرا یکی از این جایگزین‌هاست که توسط سازمان بهداشت جهانی توصیه شده و خواص بسیاری از آن شامل جلوگیری از پوسیدگی دندان، اثرات ضد التهابی، آنتی‌اکسیدانی، و اثرات آرامبخشی را اثبات کرده است.

همچنین، آلوئه‌ورا که یک ماده ژله‌مانند از بخش داخلی برگ آلوئه‌ورا است، جایگزینی گیاهی برای دهان‌شویه،چوب مسواک و آلوئه‌ورامی‌تواند بهبود شاخص لثه را تسریع بخشد و به عنوان یک جایگزین گیاهی مؤثر به حساب آید. گرچه مصرف ترکیبات گیاهی متنوع در دهان‌شویه‌ها انجام شده است، اما اثرات آن‌ها به صورت تجربی بررسی نشده است. با این حال، استفاده از چوب مسواک و آلوئه‌ورا به عنوان جایگزین‌های گیاهی می‌تواند گزینه‌های مناسبی برای حفظ بهداشت دهان و دندان باشد.

---

دهانشویه مخصوص ایمپلنت دندان:

یکی نکات مراقبت از دندان بعد از ایمپلنت, استفاده از دهانشویه مخصوص ایمپلنت میباشد که یک راه کار مؤثر برای کاهش بوی بد دهان پس از جراحی ایمپلنت است. این نوع دهانشویه جلوگیری از ایجاد پلاک بین دندان‌ها را فراهم کرده و عفونت‌های قارچی و باکتریایی را کنترل می‌کنددهانشویه مخصوص ایمپلنت به‌عنوان یک ماده مراقبتی ثانویه پس از جراحی ایمپلنت توصیه می‌شود تا از ایجاد پلاک، جلوگیری شود و از بوی بد دهان جلوگیری نماید؛ همچنین با کاشت ایمپلنت دندان در گرگان میتوانید از کیفت عالی متریال درجه 1 نیزبهره مند شوید.

 

---

آیا دهانشویه می تواند جایگزین مسواک و نخ دندان باشد؟

استفاده از دهانشویه مخصوص ایمپلنت بهترین راه حفظ بهداشت دهان برای دندان‌های ایمپلنت شده است. انتخاب بهترین نوع دهانشویه برای ایمپلنت، معمولاً شامل دهانشویه‌های بدون الکل است. به‌طور مرتب از این نوع محصولات استفاده کردن، باعث کاهش پوسیدگی و ریسک عفونت در دندان‌های ایمپلنت می‌شود. پس از جراحی ایمپلنت، استفاده مداوم از دهانشویه مخصوص ایمپلنت به بهبود و حفظ سلامت دهان و ایمپلنت‌ها کمک می‌کند.

استفاده از دهانشویه به تنهایی نمی‌تواند جایگزین مسواک زدن و نخ دندان کشیدن شود. مسواک زدن و نخ دندان کشیدن همچنان بخش حیاتی از برنامه بهداشت دهانی خود باشند، زیرا این فعالیت‌ها به نظافت دندان‌ها و فضاهای میان دندانی کمک می‌کنند که دهانشویه به تنهایی قادر به جلوگیری از تمام نقاط سطح دندان‌ها و فضاهای میان دندانی نمی‌باشد. با این حال، استفاده از دهانشویه به عنوان یک مکمل می‌تواند به بهبود عملکرد بهداشت دهانی کمک کند. دهانشویه‌ها می‌توانند علاوه بر افزایش تازگی دهان و کاهش بوی بد دهان، به کنترل پلاک، حاوی فلوراید برای حفظ مینای دندان و حتی داروهای ضد عفونی کننده برای کنترل باکتری‌ها و التهاب‌های لثه کمک کنند.

بهترین نتیجه از ترکیبی از هر سه عنصر – مسواک زدن، نخ دندان کشیدن و استفاده از دهانشویه – به دست می‌آید.

 بیشتربخوانید: علائم عفونت ایمپلنت دندان | روش های درمان آن

---

سوالات متداول

 

۱. آیا دهانشویه می‌تواند جایگزین مسواک و نخ دندان باشد؟

نه، استفاده از دهانشویه به تنهایی نمی‌تواند جایگزین مسواک و نخ دندان شود. مسواک زدن و نخ دندان کشیدن همچنان ضروری است.

 

۲. آیا دهانشویه می‌تواند به تنهایی کارآمد باشد؟

دهانشویه می‌تواند به تنهایی کارآمد باشد در جلوگیری از بوی بد دهان و بهبود عمومی بهداشت دهانی، اما نمی‌تواند جایگزین کامل برنامه بهداشت دهانی با مسواک و نخ دندان شود.

 

۳. چرا استفاده از دهانشویه مهم است؟

دهانشویه می‌تواند به تمیزی نقاطی از دهان که مسواک نمی‌تواند به آن‌ها دسترسی داشته باشد، کمک کند و همچنین در کنترل پلاک، بوی بد دهان و بهبود سلامت دهانی تأثیرگذار باشد.

 

۴. چگونه باید دهانشویه را استفاده کرد؟

بعد از مسواک زدن، مقدار مورد نیاز دهانشویه را در دهان بریزید و به مدت ۳۰ تا ۶۰ ثانیه در دهان بچرخانید، سپس از آن خارج شوید.

 

۵. آیا دهانشویه مخصوص ایمپلنت لازم است؟

بله، برای دندان‌های ایمپلنت شده، استفاده از دهانشویه مخصوص ایمپلنت توصیه می‌شود تا از عفونت و پلاک جلوگیری شود.

 

۶. آیا دهانشویه باید بدون الکل باشد؟

بله، برخی از افراد به دلیل خشکی دهان، الرژی یا دلایل دیگر از دهانشویه بدون الکل استفاده می‌کنند.

بارداری یک دوران مهم و زیباست و برای اطمینان از سلامت در طول این ۹ ماه، مادران باردار نیاز به مراقبت‌های ویژه دارند. علاوه بر مراقبت‌های پزشکی، مواردی مانند رژیم غذایی سالم و ورزش نیز اهمیت دارند. در این میان، حفظ سلامت دندان‌ها از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. در دوران بارداری، برخی مشکلات دندانی مانند درد یا حساسیت دندان ممکن است پیش بیاید که با رعایت بهداشت دهان و دندان و مراجعه به دندانپزشک، می‌توان به جلوگیری از این مشکلات کمک کرد. به عنوان مثال، مصرف نوشیدنی‌های حاوی کافئین را کاهش داده و دندان‌ها را با دقت بیشتری نگه داشت. حفظ سلامت دندان‌ها نه تنها به راحتی غذا خوردن کمک می‌کند بلکه از احتمال بروز مشکلات دندانی ناخواسته نیز جلوگیری می‌کند.

 

عوامل دندان درد دوران بارداری

عوامل مختلف می‌توانند به بروز درد یا حساسیت دندان‌ها در دوران بارداری منجر شوند، از جمله:

1.تغییرات هورمونی و تجمع پلاک:

در دوران بارداری، تغییرات هورمونی ایجاد شده توسط افزایش استروژن و پروژسترون ممکن است باعث افزایش حساسیت دندان و تجمع پلاک شوند. این موارد می‌توانند به التهاب لثه و ژنژیویت (التهاب لثه در حاملگی) منجر شوند.

2. تومورهای بارداری در دهان:

تجمع بیش از حد پلاک دندان ممکن است باعث ایجاد تومورهای بارداری در دهان شود که اغلب در سه ماهه دوم بارداری رخ می‌دهند. این تومورها ممکن است باعث حساسیت و درد شده و در مواردی نیاز به مراجعه به دندانپزشک داشته باشد.

3. آسیب به بافت لثه:

التهاب شدید لثه می‌تواند باعث عفونت لثه و آسیب به استخوان‌های نگهدارنده دندان شود. این مشکل می‌تواند به طور مستقیم درد دندان را تحت تأثیر قرار دهد.

4. رژیم غذایی پرکربوهیدرات:

تمایل به مصرف بیش از حد خوراکی‌ها و تنقلات با اندکی یا هیچ اهمیتی به محافظت از دندان‌ها، می‌تواند باعث افزایش خطر پوسیدگی دندان شود. این مشکل به ویژه زمانی بیشتر مطرح می‌شود که انتخاب‌های غذایی شامل شکرها و کربوهیدرات‌های پر قند باشد.

5. اسید معده:

رفلاکس معده و استفراغ مکرر می‌توانند باعث ورود اسیدهای معده به دهان شده و آسیب به مینای دندان کنند. این اسیدها ممکن است باعث افزایش حساسیت دندان شوند و به طور تدریجی به پوسیدگی منجر شوند. بهتر است افرادی که با این مشکلات مواجه هستند، با پزشک مشورت کنند تا راه‌حل‌های مناسبی را برای کنترل این موارد دریافت کنند.

مراقبت مناسب از دهان و دندان، مصرف رژیم غذایی سالم و مراجعه به دندانپزشک می‌توانند به جلوگیری از بروز مشکلات دندانی در دوران بارداری کمک کنند.

بیشتربخوانید: تاثیر اسید معده بر دندان ها | پیشگیری 

 

روش درمان دندان درد در دوره بارداری

درمان دندان درد در دوران بارداری نیاز به مراجعه به دندانپزشک دارد و  باید اطلاعات مربوط به داروها و وضعیت بارداری به دندانپزشک اطلاع داده شود. برخی از اقدامات دندانپزشکی در دوران بارداری امکان‌پذیر می‌باشد و تهیه گرافی (عکس OPG) نیز ایمن است. مراقبت از تومورهای بارداری و درمان عفونت‌های لثه نیازمند مشورت با دندانپزشک بوده و تا سه ماهه دوم یا سوم بارداری برخی از اقدامات ممکن است به تعویق بیافتند. در مجموع، مراعات بهداشت دهان در دوران بارداری بسیار اهمیت دارد.
در صورتی که در دوران حاملگی با دندان درد شدید مواجه شده و مراجعه به متخصص مقدور نیست، می‌توانید از روش‌های درمان خانگی برای تسکین درد استفاده کنید:

مراقبت از تومورهای بارداری و درمان عفونت‌های لثه در کدام ماه از بارداری ممکن است به تعویق بیفتد؟

سه ماهه دوم یا سوم بارداری

 

درمان خانگی دندان درد در بارداری

• مصرف مواد خوراکی و نوشیدنی با دمای معتدل به جای گرم یا سرد
• اجتناب از خوراکی‌های شیرین و چسبنده مثل شکلات و شیرینی‌جات
• عدم مصرف دخانیات
• استفاده از کمپرس آب سرد برای کاهش تورم و تسکین درد
• جویدن سیر خام به عنوان راهی برای تسکین درد و ضدعفونی کردن دهان
• جویدن برگ اسفناج پس از شستشوی بهداشتی به منظور تسکین درد
• استفاده از میخک برای جویدن و کاهش درد دندان.

این تدابیر به صورت کلی برای تسکین درد دندان در دوران حاملگی می‌توانند مؤثر باشند.

درد طاقت فرسا دندان درد در دوران بارداری

اهمیت حفظ سلامت دهان و دندان در دوران بارداری

قبل از تصمیم به بارداری، حفظ سلامت دهان و دندان امری بسیار حیاتی است. بارداری تأثیر زیادی بر سلامت دهان دارد و در صورتی که دهان و دندان‌ها به شکل مناسبی مراقبت نشوند، ممکن است مشکلات جدی در دوران بارداری به وجود آید. پوسیدگی دندان و بیماری‌های لثه نه تنها بر سلامت دهان بلکه بر سلامت کلی بدن نیز تأثیر می‌گذارند پس ترمیم دندان را جدی بگیرید. این مشکلات می‌توانند عفونت‌ها را به سایر اندام‌های بدن منتقل کنند و در نهایت بر روی بارداری تأثیر منفی بگذارند. تغییرات هورمونی در دوران بارداری باعث افزایش حساسیت لثه و افزایش خطر پوسیدگی می‌شوند. بنابراین، مراقبت دقیق از دهان و دندان در این دوران از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است پس برنامه معاینات دندانی را به برنامه کلی معاینات پیش از بارداری  افزوده شود تا به وسیله مراقبت منظم از سلامت دهان و دندان، مشکلات بعد از بارداری کاهش یابد و برای سلامتی مادر و جنین، مراقبت مناسب فراهم شود؛ همچنین برای سلامتی دندان می توانید به کلینیک دندان پزشکی گرگان مراجعه کنید.

بیشتر بخوانید: 5 روش قطعی برای درمان پوسیدگی دندان

تغییرات هورمونی در دوران بارداری چه عواقبی دارد؟

باعث افزایش حساسیت لثه و افزایش خطر پوسیدگی می‌شوند.

 

پیشگیری از دندان درد بارداری

 

پیشگیری از دندان درد در دوران بارداری از اهمیت بسیاری برخوردار است. رعایت بهداشت دهان و دندان می‌تواند به جلوگیری از مشکلات دندانی و لثه‌ای کمک کند که در این راستا، می‌توانید از روش‌های زیر برای مراقبت از دندان‌ها و لثه‌ها استفاده کنید:

• شستن دقیق دندان‌ها دوبار در روز به مدت 2 دقیقه با خمیر دندان حاوی فلوراید و یادگیری روش صحیح مسواک زدن از دندانپزشک
• نکات مراقبت از دندان قبل بارداری استفاده از نخ دندان یکبار در روز برای خارج کردن ذرات غذایی بین دندان‌ها و جلوگیری از تجمع پلاک میباشد
  
• استفاده از مسواک با سرکوچک و رشته‌های نرم
• اجتناب از مصرف نوشیدنی‌ها و خوراکی‌های شیرین و چسبنده، مانند شکلات و شیرینی‌جات
• تنظیم رژیم غذایی با مصرف سبزیجات، میوه‌های تازه و ماست ساده
• اجتناب از مصرف دهانشویه‌ های حاوی الکل
• ترک عادت سیگار، زیرا می‌تواند التهاب لثه را تشدید کند
• شستشوی روزانه لثه‌ها و دندان‌ها با محلول نمکی تهیه شده از افزودن یک قاشق چای خوری نمک به آب گرم
• در صورت تهوع و استفراغ صبحگاهی، دهان را با آب شستشو دهیم و حداقل یک ساعت برای مسواک زدن صبر کنیم

این تدابیر به صورت کلی می‌توانند به پیشگیری از مشکلات دندانی در دوران بارداری کمک کنند.

بیشتر بخوانید: دهان شویه دندان چیست؟ | فواید + نحوه مصرف

 

 

تأثیر استفراغ در بارداری بر دندان‌ها

 

استفراغ در دوران بارداری ممکن است به واسطه بازگشت مواد معده به دهان، بر سطح دندان‌ها تأثیر بگذارد. این اتفاق می‌تواند منجر به ارتفاع سطح اسیدها در دهان شود که باعث آسیب به مینای دندان و افزایش خطر پوسیدگی می‌شود. بنابراین، در صورت تکرار تهوع و استفراغ، مراقبت از دندان‌ها از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

برای پیشگیری از خسارت به دندان‌ها در اثر استفراغ، می‌توانید اقدامات زیر را انجام دهید:

 

1. شستشوی دهان بلافاصله پس از استفراغ:

بلافاصله پس از هر نوبت استفراغ، دهان خود را با آب یا محلول ضد عفونی کننده بشویید.

2. صبر پیش از مسواک زدن:

از مسواک زدن فوری پس از استفراغ خودداری کنید؛ حداقل یک ساعت صبر کنید تا اثر اسیدها بر روی دندان‌ها کاهش یابد.

3. استفاده از خمیر دندان حاوی فلوراید:

از خمیر دندان حاوی فلوراید برای تقویت مینای دندان و جلوگیری از پوسیدگی استفاده کنید.

4. مصرف غذاهای با کلسیم و فسفر:

غذاهای حاوی کلسیم و فسفر، مانند لبنیات و ماهی، به بهبود سلامت دندان‌ها کمک می‌کنند.

5. مشاوره با دندانپزشک:

در صورت تکرار مشکلات مرتبط با استفراغ، با دندانپزشک خود مشاوره کنید تا بهترین راهکارها برای حفظ سلامت دندان‌ها را به دست آورید.

این اقدامات می‌توانند به جلوگیری از آسیب به دندان‌ها در اثر استفراغ کمک کنند و سلامت دهان را در دوران بارداری تضمین نمایند.

 

سوالات متداول

1. آیا بارداری تأثیری بر سلامت دهان دارد؟

بله، تغییرات هورمونی در دوران بارداری می‌تواند به افزایش خطر مشکلات دهان و دندان منجر شود.

 

2. آیا بارداری باعث پوسیدگی دندان می‌شود؟

بله، تغییرات هورمونی و افزایش حساسیت لثه ممکن است خطر پوسیدگی دندان را افزایش دهد.

 

3. چگونه می‌توانم دهان و دندان خود را در دوران بارداری مراقبت کنم؟

شستشوی دقیق دندان‌ها، استفاده از نخ دندان، مصرف غذاهای سالم، و مراجعه منظم به دندانپزشک برای معاینات از راهکارهای مراقبتی هستند.

 

4. آیا استفراغ در بارداری به دندان درد می‌انجامد؟

بله، استفراغ ممکن است با اسید معده به دندان‌ها تماس کند و در صورت عدم مراقبت، به پوسیدگی دندان منجر شود.

 

5. چگونه می‌توانم از دندان‌های حساس در دوران بارداری جلوگیری کنم؟

از خوردن و نوشیدنی‌های گرم و سرد خودداری کنید و از خمیر دندان حاوی فلوراید استفاده نمایید.

 

عفونت ایمپلنت دندان به معنای نفوذ باکتری‌ها به منطقه زیر لثه و اطراف ایمپلنت است. در این حالت، باکتری‌ها به تکثیر و فعالیت مخرب می‌پردازند. اگر عفونت به موقع تشخیص داده نشده و درمان مناسب انجام نشود، ممکن است عوارض غیرقابل جبرانی به وجود آید.

علت بروز عفونت در ایمپلنت

عفونت ایمپلنت دندان به دلیل تشکیل پلاک باکتریایی یا ماده‌های مرتبط با آنها رخ می‌دهد. این عفونت ممکن است از منابع خارج از دهان (از طریق تماس یا محیط) یا منابع داخل دهان بوجود آید، که عمدتاً شامل جیب‌های پریودنتال، بزاق، سطح زبان، لوزه‌ها یا مخاط دهان است. دندان‌های باقیمانده و وضعیت پریودنتال آنها به عنوان منبع اصلی باکتری‌های بیماری زا پس از انجام کاشت ایمپلنت باید به‌خوبی مورد توجه قرار گیرند.

علت بروز عفونت در ایمپلنت

تشکیل پلاک باکتریایی یا ماده‌های مرتبط با آنها

 

علائم عفونت ایمپلنت دندان چیست؟

برای ارائه درمان درست برای عفونت دندان قبل از اینکه پیشرفت کند و بر سلامت دهان و دندان تأثیر سنگینی بگذارد، شناختن علائم و نشانه‌های آن بسیار مهم است.

برخی از علائم رایجی که ممکن است به شما کمک کنند عبارتند از:

• بوی بد دهان / نفس بد بو
• وجود چرک یا خونریزی
• درد رو به وخامت، یا تبی که با دارو کاهش نمی یابد
• مشکل در جویدن
• تورم و قرمزی لثه
• شل شدن ایمپلنت
• افزایش عمق فاصله بین ایمپلنت و لثه

روش های درمان عفونت ایمپلنت دندان

درمان عفونت ایمپلنت

می‌توان گفت که مرحله اول در درمان عفونت ایمپلنت، برای همه نوع عفونت‌ها مشابه است. برای شروع درمان، شما باید عکس رادیوگرافی (اشعه X) را تهیه کنید تا تحلیل استخوان و وجود عفونت و شدت آن مشخص شود. سپس پزشک معالج با استفاده از روش‌های درمانی مختلف، که برخی از آنها را بررسی خواهیم کرد، شروع به درمان می‌کند.

درمان عفونت با تمیزکردن ایمپلنت

این روش درمانی به دو بخش تقسیم می‌شود که ارتباط مستقیمی با عفونت و عمق آن دارد. اگر عمق عفونت ایمپلنت کمتر از 4 یا 5 میلیمتر باشد، از یک روش درمانی استفاده می‌شود و در صورتی که عمق بیشتر باشد، از روش دیگری استفاده می‌شود. در ادامه به بررسی این روش‌ها می‌پردازیم.

درمان عفونت ایمپلنت در عمق کمتر

در شرایطی که عمق عفونت ایمپلنت کمتر است، پزشک متخصص از دستگاه‌های اولتراسونیک یا کوتر برای تمیز کردن عفونت‌های اطراف ایمپلنت استفاده می‌کند. در این روش، با استفاده از امواج با فرکانس بالا، عفونت را از محیط اطراف ایمپلنت خارج می‌کنند.

درمان عفونت ایمپلنت در عمق یشتر

در مواردی که عمق عفونت بیشتر از 4 میلیمتر است، پزشک معالج با استفاده از ابزارهای مختلف مانند وسایل جرمگیری نازک، عفونت‌های اطراف ایمپلنت را خارج می‌کند. با این حال، در این روش باید توجه شود که بدنه ایمپلنت هیچگونه آسیبی نباید ببیند.

استفاده از آنتی بیوتیک

همانطور که می‌دانید، آنتی‌بیوتیک یک نوع دارو است که برای مقابله با عفونت استفاده می‌شود و در مورد عفونت ایمپلنت نیز توسط پزشک تجویز می‌شود. با این حال، میزان و نوع مصرف آنتی‌بیوتیک بستگی به شدت عفونت شما دارد و باید توسط پزشک متخصص تعیین شود.

جراحی

یکی از روش‌های درمان عفونت پیچ ایمپلنت، جراحی می‌باشد که توسط پزشکان استفاده می‌شود. در این روش، لثه‌ها بریده و به سمت عقب منتقل می‌شوند تا پزشک به محل عفونت دسترسی پیدا کند. پس از دسترسی به محل عفونت، پزشک آن را خارج کرده و ضدعفونی می‌کند.
برای استفاده از این روش درمانی، باید در ناحیه‌ای که ایمپلنت به لحاظ ظاهری مهم نباشد و زیبایی صورت را تحت تأثیر قرار ندهد، استفاده شود. همچنین، باید توجه داشت که این روش درمانی دارای عوارض خاصی است و باید به عنوان آخرین روش مورد استفاده قرار گیرد.

خارج کردن ایمپلنت

در بعضی موارد که عفونت ایمپلنت باعث تخریب استخوان می‌شود، پزشک معالج تصمیم می‌گیرد پایه ایمپلنت را از استخوان فک جدا کند. این کار با استفاده از ابزارهای خاصی صورت می‌گیرد و به عنوان یکی از روش‌های درمان عفونت ایمپلنت در نظر گرفته می‌شود.

روش های پیشگیری از عفونت ایمپلنت

ایمپلنت‌های دندان، مانند دندان‌های طبیعی، نیاز به مراقبت منظم دارند. برای حفظ بهداشت دهان و نگهداری ایمپلنت‌ها، پاکسازی منظم و بهداشت مناسب دهان بسیار مهم است. رعایت این موارد می‌تواند خطر بروز عفونت را کاهش داده و به دوام ایمپلنت‌های دندان کمک کند.
می‌توان با رعایت بهداشت دهان و تمیز کردن منظم دندان، از عفونت‌ ایمپلنت دندان جلوگیری کرد.

توصیه‌های دندانپزشکان عبارتند از:

• حداقل دو بار در روز، دندان‌ها و ایمپلنت‌های خود را مسواک بزنید و از خمیردندان حاوی فلوراید استفاده کنید. از مسواک با سر نرم و با حرکات آرام و دایره‌وار استفاده کنید تا به ایمپلنت صدمه وارد نشود.
• از نخ دندان یا نوارهای غیرموم نخ دندان مانند نوارهای نایلونی برای تمیز کردن فضای بین ایمپلنت و دندان‌های اطراف استفاده کنید.
• کاهش مصرف شکر می‌تواند منجر به کاهش تغذیه باکتری‌ها شود و به تجمع جرم در اطراف دندان‌ها و ایمپلنت‌ها کمک کند.

به طور کلی، مراحل رشد دندانی به سه دسته تقسیم می‌شوند. در دوره دندان‌های شیری، دندان‌هایی که از 6 ماهگی در دهان ظاهر می‌شوند و تا 2 الی 3 سالگی رشد می‌کنند، شامل می‌شوند. این دندان‌ها تا 6 سالگی در دهان باقی می‌مانند و سپس جای خود را به دندان‌های دائمی می‌دهند. پس از آن، دوره دندان‌های مخلوط آغاز می‌شود که شامل دندان‌های شیری و دندان‌های دائمی در دهان است. این دوره معمولاً تا 12 سالگی ادامه پیدا می‌کند و پس از آن فقط دندان‌های دائمی در دهان حضور دارند. این دوره که پس از 12 سالگی آغاز می‌شود، دوره دندان‌های دائمی است.

لازم به ذکر است که تاخیر یا تعجیل چند ماهه در رشد یا افت دندان‌های شیری مشکلی نیست، اما اگر این تاخیر بیش از 9 ماه باشد، بهتر است به دندانپزشک مراجعه کنید.

در هر فک، تعداد دندان‌های شیری 10 عدد است، بنابراین مجموعاً 20 دندان شیری وجود دارد که پس از ریختن جای خود، را به 32 دندان دائمی می دهند.دندان‌های اولیه که اغلب در دهان قابل مشاهده هستند، شامل دندان‌های سانترال فک پایین و آخرین دندان‌های مولر دوم فک بالا می‌باشن

تعداد دندان های شیری کودکان: 10 دندان شیری در فک بالا و 10 دندان شیری در فک پایین کودک در مجموعه 20 دندان شیری

 

مرحله شکل‌گیری دندان‌های شیری از هنگام جنینی آغاز می‌شود و از هفته ششم بارداری شروع می‌شود و در 6ماهگی از لثه به بیرون می‌زنند. بنابراین، مراقبت و تغذیه صحیح مادر در دوران بارداری نقش مهمی در سلامت دندان‌های شیری کودک دارد. با این مقدمه، در ادامه مقاله تخصصی  دندانپزشکی گرگان دنتیست  به ضرورت حفاظت و مراقبت از دندان‌های شیری خواهیم پرداخت.

 

اهمیت دندان شیری

دندان‌های شیری نقش بسیار مهمی در توسعه و شکل‌گیری فک و دهان دارند. در واقع، دندان‌های کودک قوس فک را حفظ کرده و به عنوان پیشنهادی برای دندان‌های دائمی عمل می‌کنند. دندان‌های شیری به عنوان راهنمایی، مسیر رشد دندان‌های دائمی را تعیین می‌کنند. همچنین، عضلات فک و تشکیل استخوان فک به دندان‌های شیری وابسته هستند تا فاصله مناسبی بین دندان‌های دائمی حفظ شود. ریشه‌های دندان‌های شیری منجر به ظهور دندان‌های دائمی می‌شوند. دندان‌های شیری نقش مهمی در رشد گفتار کودک، لبخند کودک و همچنین در جویدن غذا دارند.

اهمیت دندان شیری: ریشه های دندان شیری باعث رویش دندان دائمی و همچنین حفظ فاصله بین دندان ها می شود.

 

ریشه دندان های شیری

دندان‌های قدامی و نیش فقط یک ریشه دارند، در حالی که دندان‌های خلفی معمولاً دو تا سه ریشه دارند.

روند پوسیدگی دندان شیری

پوسیدگی دندان‌های کودک در ابتدا با تشخیص نقاط کوچکی در مینای دندان شروع می‌شود. اگر در این مرحله تدابیر درمانی مناسب به کودک اعمال نشود، این پوسیدگی‌ها به تدریج گسترش یافته و به عاج دندان نفوذ می‌کنند. در این مرحله، کودک ممکن است به طور آهسته دردهایی در منطقه دندان پوسیده را تجربه کند. اگر در این مرحله نیز درمان لازم صورت نگیرد، پوسیدگی به عصب دندان شیری گسترش می‌یابد.

نفوذ پوسیدگی عصب دندان شیری

به طور معمول، نفوذ پوسیدگی به عصب دندان شیری باعث درد و ناراحتی شدید کودک می‌شود. با این حال، در برخی موارد به دلیل پیشرفت آهسته پوسیدگی، کودک ممکن است هیچ علامت دردی نداشته باشد و تشخیص نفوذ پوسیدگی به عصب توسط دندانپزشک با استفاده از رادیوگرافی صورت بگیرد. اما، اگر در این مرحله درمان دندان به تأخیر بیفتد، نتیجه‌ی تعامل با باکتری‌ها ممکن است باعث عفونت عصب دندان شود و آبسه دندانی و خروج چرک از لثه دندان نیز رخ دهد.

پوسیدگی عصب دندان: علائم پوسیدگی دندان درد و نارحتی دندان کودک است در صورت تاخیر درمان باعث عفونت عصب دندان می شود.

 

ترمیم دندان های شیری

در صورتی که پوسیدگی دندان به حد مینا و عاج دندان پیشرفت کرده باشد، درمان لازم برای ترمیم دندان انجام می‌شود. ترمیم دندان به صلاحدید دندانپزشک با استفاده از موادی مانند کامپوزیت (مواد همرنگ دندان) یا آمالگام (مواد نقره‌ای رنگ) انجام می‌شود. در صورتی که تاج دندان شیری به طور گسترده تخریب شده باشد، ممکن است از روکش‌های ویژه‌ای که از جنس استیل ضدزنگ ساخته شده‌اند، استفاده شود. انتخاب نوع ترمیم باید به طور کامل به عهده دندانپزشک باشد زیرا در بسیاری از موارد، نوع خاصی از مواد ترمیمی قابل استفاده نیست یا نمی‌تواند مناسب دندان کودک شما باشد. برای ترمیم دندان های شیری می توانید به کلینیک تخصصی دندانپزشکی گرگان دنتیست با کادری مجرب و حرفه ای مراجعه نمایید.

ترمیم دندان شیری: در صورت پوسیدگی مینا و عاج دندان نیاز به ترمیم دندان است که بااستفاده از کامپوزیت، آمالگام و روکش ضد زنگ انجام می شود.

 

نکات مراقبت از دندان در دندان های شیری

• توصیه می‌شود از شیر دادن شبانه به کودک، به خصوص شیر خشک، پرهیز کنید زیرا شیر حاوی مقدار زیادی قند است و ممکن است به مرور زمان منجر به پوسیدگی دندان شود.
• مهم است که به بهداشت دهان کودک توجه کنید و او را آموزش دهید که چگونه از مسواک و خمیر دندان استفاده صحیح کند.
• استفاده از نوشابه‌های گازدار را اجتناب کنید.
• مواد قندی مناسب برای کودک را مصرف کنید، مانند انجیر، توت خشک، کشمش، و سپس پس از آن دهان را شستشو دهید.

یکی از شایع‌ترین بیماری‌های دهان و دندان، پوسیدگی دندان است. این بیماری به علت تولید اسیدهای توسط میکروب‌های حاضر در دهان ایجاد می‌شود، که منجر به آسیب به بافت دندان و تخریب مینای آن می‌گردد.

پوسیدگی دندان چیست ؟

وقتی مینای دندان، که سطح خارجی دندان است، دچار تخریب و آسیب می‌شود، این حالت را به عنوان پوسیدگی دندان می‌نامند. به طور خلاصه، پوسیدگی زمانی رخ می‌دهد که باکتری‌ها و پلاک های روی دندان ، یک لایه مخرب و چسبانکی، را روی دندان تشکیل می‌دهند.
اگر مراقبت از دندان به موقع انجام نشود و به دکتر دندانپزشک مراجعه نشود، میکروب‌ها از قند تغذیه کرده و به صورت پیوسته رشد می‌کنند. این باعث آسیب به لایه‌های زیرین دندان می‌شود و باعث عفونت می‌گردد.
پوسیدگی دندان به سوراخ‌ها و حفره‌هایی اطلاق می‌شود که روی دندان به وجود می‌آید، و اگر اقدامات لازم نکنند، این حفره‌ها عمیق‌تر می‌شوند و می‌تواند منجر به از بین رفتن کامل دندان شود.

بیشتر بخوانید: 5روش قطعی برای درمان پوسیدگی دندان

علت پوسیدگی دندان: در صورت تخریب مینای دندان و تشکیل پلاک روی دندان باعث پوسیدگی می شود.

 

 

فرآیند پوسیدگی دندان کودکان

رشد و تکثیر باکتری‌ها در دهان عامل اصلی پوسیدگی دندان کودکان است. انباشت باکتری‌ها باعث تولید اسیدهای مخرب در دهان می‌شود که به تدریج به مینای دندان‌ها حمله کرده و فرآیند فرسایش سطح خارجی دندان را آغاز می‌کند. در کودکان، دندان‌های جلویی به خصوص بیشتر از سایرین در معرض پوسیدگی قرار دارند.
در پوسیدگی دندان کودکان، اصلی‌ترین علت پوسیدگی دندان‌ها به شمار می‌آید بزاق و محیط دهان آلوده‌ی کودک که به تشکیل پلاک دندانی می‌انجامد. این پلاک‌ها در صورت عدم توجه و مراجعه به دکتر دندانپزشک، منجر به ایجاد انواع پوسیدگی دندان می‌شوند.

فرآیند پوسیدگی دندان کودکان: محیط دهانی آلوده ی کودک از مهم ترین علت پوسیدگی دندان کودکان است که باعث تشکیل پلاک می شود.

 

 

علت پوسیدگی دندان کودکان

عدم رعایت بهداشت دهان و دندان، مصرف بیش از حد شیرینی و کربوهیدرات، خوردن و خواباندن کودک با شیشه شیر خشک یا آب میوه، عدم مراجعه به دکتر دندانپزشکی کودکان و چکاپ دندان‌ها و نوشیدن آب بدون فلوراید یا حاوی مقادیر کم از فلوراید، ژنتیک، مفدار بزاق کمتر از حد معمول در افراد، انتقال بزاق آلوده از والدین یا دیگران به دهان کودک، و تغذیه نامناسب مادر در دوران بارداری، از عواملی هستند که می‌توانند منجر به پوسیدگی دندان‌کودکان شوند.

 

علائم پوسیدگی دندان کودکان

پوسیدگی دندان کودکان، تغییر رنگ دندان یکی از نشانه‌های مهم پوسیدگی دندان جلو در کودکان است. مناطق پوسیده شده ابتدا به رنگ گچی ظاهر می‌شوند و به تدریج به رنگ‌های قهوه‌ای و سیاه تغییر می‌کنند. بنابراین، با مشاهده کوچکترین پلاک سفید روی دندان‌ها، بهتر است بلافاصله به دکتر ترمیم دندان مراجعه کرده تا روند پیشرفت پوسیدگی دندان کودکان متوقف شود.

در نظر گرفته‌شده که تشخیص پوسیدگی دندان در کودکان سه ساله و کمتر از آن، در مراحل اولیه بسیار دشوار است، بهترین راه برای تشخیص به موقع، معاینه دوره‌ای دندان‌ها توسط دکتر دندان‌پزشکی عمومی است تا به‌موقع با درمان شروع شود.

علائم و بهترین روش تشخیص پوسیدگی دندان: تغییر رنگ دندان ابتدا به رنگ گچی و سپس رنگ های قهوه ای و سیاه، معاینه ی دوره ای دندان ها توسط متخصص دندانپزشک عمومی

روش‌های درمان پوسیدگی دندان کودکان

در صورتی که کودک شما دچار پوسیدگی دندان شده باشد، اقدام اولیه برای جلوگیری از پیشرفت آن، مراجعه به دندانپزشک کودکان است. از نکات مراقبت از دندان برای پیشگیری از پوسیدگی دندان درکودکان به موارد زیر میتوان اشاره کرد:

1. فلورایدتراپی
2. فیشور سیلانت تراپی
3. روکش دندان شیری
4. عصب‌کشی دندان شیری
5. کشیدن دندان شیری

بیشتر بخوانید : دندان های شیری | پوسیدگی دندان شیری + ترمیم

روش های جلوگیری از پوسیدگی دندان کودک

برای پیشگیری از پوسیدگی دندان در کودکان، بهترین روش‌ها عبارتند از:

1. مراقبت مادر در دوران بارداری
2. انتخاب شیشه شیر یا پستانک مناسب
3. انتخاب شیر خشک مناسب
4. تمیز کردن دندان و لثه از همان ابتدای رویش دندان نوزاد
5. جلوگیری از خواباندن کودک با شیر یا غذا
6. تشویق کودک به مسواک زدن
7. اجتناب از مصرف آب میوه، نوشابه و شیر طعم دار به میزان زیاد به کودک
8. مصرف آب حاوی فلوراید
9. تشویق کودک به نوشیدن شیر یا آب با استفاده از لیوان از سن ۱۲ تا ۱۵ ماهگی
10. محدود کردن مصرف غذاهای شیرین و چسبناک مانند آدامس، چیپس، آبنبات و غیره
11. مراجعه به دندانپزشک قبل از یک سالگی
12. پس از ۲ سالگی، نخ کشیدن دندان‌های کودک
13. استفاده از ظروف غذا و شیشه شیر مخصوص کودک برای جلوگیری از انتقال بزاق آلوده به دهان کودک

اقدام به این تدابیر، می‌تواند کمک کند تا دندان‌های کودکان به خوبی حفظ شده و از پوسیدگی جلوگیری شود.

 

دیابت یک بیماری شایع است که ممکن است تأثیرات ناخوشایندی بر روی بهداشت دهان و دندان داشته باشد. افراد مبتلا به دیابت باید ملاحظات مهمی را در مراقبت از بهداشت دهان و دندان خود رعایت نمایند تا از بروز مشکلات دندانی جلوگیری کنند. هر فرد دیابتی باید با این نکات آشنا شود و به مراقبت دقیق از دهان و دندان خود اهمیت بدهد.

تاثیر دیابت بر سلامت دندان

سلامت دهان و دندان ما با سلامت کلی بدن ارتباط مستقیمی دارد، و این ارتباط بسیار حائز اهمیت است. به‌عنوان مثال، در صورت بروز دیابت، علاوه بر مشکلات معمولی، ممکن است به عوارض سلامتی دیگری نظیر ورم و خشکی لثه‌ها، کنترل ناپایدار قند خون، پوسیدگی دندان‌ها و مشکلات دیگری منجر شود. اما متأسفانه، مشکلات بهداشت دهان و دندان در این موارد معمولاً نادیده گرفته می‌شوند. به همین دلیل، ما باید به سلامت دهان و دندان خود بیشتر توجه کرده و آن را به‌عنوان یک اصل مهم در مراقبت از سلامت کلی بدن در نظر بگیریم.

بیشتر بخوانید: 5روش قطعی برای درمان پوسیدگی دندان!

عوارض بروز دیابت:

• ورم و خشکی لثه‌ها
• کنترل ناپایدار قند خون
• پوسیدگی دندان‌ها

 

علائم دیابت در دهان

شاهد علائمی مانند:

• تغییر رنگ لثه (تیره، سفید، قرمز)
• تورم و التهاب لثه
• خونریزی هنگام مسواک زدن
• تغییر مزه دهان
• احساس لق شدن دندان‌ها
• افتادن بدون دلیل دندان
• ترک لثه
• بوی نامطبوع دهان
• مشکلات مربوط به افتادن و قرار نگرفتن پروتز‌های متحرک از دهان

این علائم نشان‌دهنده مشکلات محتمل در بهداشت دهان و دندان می‌باشند. به منظور حفظ سلامتی دهان و دندان و جلوگیری از تشدید این علائم، توصیه می‌شود به مراقبت دقیق و منظم از دهان و مراجعه به دندانپزشک توجه کنیم.

 

مشکلات بهداشت دهان و دندان همراه با دیابت

خشکی دهان

خشکی دهان یا زروستومیا، یکی از مشکلات شایع در بهداشت دهان و دندان است که ممکن است در افراد دیابتی رخ دهد. این وضعیت به کاهش تولید بزاق در دهان اشاره دارد. بزاق نقش مهمی در محافظت از دهان ایفا می‌کند، زیرا به عنوان یک ضدعفونی‌کننده طبیعی عمل می‌کند و میکروب‌ها و باکتری‌های مضر را کنترل می‌کند. خشکی دهان باعث کاهش مرطوبیت دهان می‌شود و این میزان خطر عفونت دندان و دهان را افزایش می‌دهد. همچنین، خشکی دهان می‌تواند منجر به مشکلاتی مانند بوی بد دهان، سختی در بلعیدن غذا و تحریک و التهاب لثه شود. بنابراین، برای کنترل خشکی دهان در بیماران دیابتی، مراقبت‌های دهانی منظم و استفاده از مواد آب‌میوه‌ای یا آب لیمو و شیرینی‌های بدون شکر می‌تواند مفید باشد. همچنین، مشاوره با بهترین کلینیک دندانپزشکی گرگان دنتیست و استفاده از محصولات آبکی نیز توصیه می‌شود.

عوارض خشکی دهان:

• کاهش مرطوبیت دهان
• خطر عفونت دندان و دهان
• بوی بد دهان
• سختی در بلعیدن غذا
• تحریک و التهاب لثه

 

آفت دهان

آفت دهان (علمی‌تر به نام استوماتیت آفتی) یکی از مشکلات شایع در دهان است که می‌تواند بر دهان و دندان افراد دیابتی تأثیر منفی بگذارد. افراد مبتلا به دیابت معمولاً بیشتر به ابتلا به آفت دهانی در مقایسه با افراد سالم عرضه‌شده‌اند.
در برخی از افراد دیابتی، آفت دهان می‌تواند باعث افتادن میزان قند خون شود، چراکه ممکن است از اشتها بکاهد و مصرف غذا کم‌تری داشته باشد.  آفت‌های دهانی ممکن است باعث کاهش مرطوبیت دهان شوند، که این وضعیت به خشکی دهان (زروستومیا) منجر می‌شود. کاهش مرطوبیت دهان می‌تواند باعث ایجاد مشکلات دهانی دیگری مانند بوی نامطبوع دهان و اختلال در مزه‌دهی شود. دیابت ممکن است باعث ضعیف شدن سیستم ایمنی بدن شود و در نتیجه، افراد مبتلا به دیابت نسبت به عفونت‌های دهانی، از جمله آفت دهان، آسیب‌پذیرتر باشند. در برخی از افراد دیابتی، فرآیند بهبود آفت‌ها ممکن است کندتر اتفاق بیافتد و آفت‌ها به مدت طولانی‌تری باقی بمانند.

عوارض آفت دهان

• بوی نامطبوع دهان
• اختلال در مزه‌دهی

 

سندروم سوزش دهان

سندروم سوزش دهان، به خصوص در افراد بالای ۶۰ سال و دیابتی‌ها، به عنوان یک مشکل شایع مشاهده می‌شود. این بیماری معمولاً با حساسیت و سوزش مزمن در دهان همراه است.
درمان سندروم سوزش دهان بستگی به شدت علائم دارد. دندانپزشک گرگان دنتیست می‌تواند با بررسی دقیق وضعیت دهان و طبقه‌بندی سطح سوزش، درمان مناسبی را تجویز کند. این درمان ممکن است شاملمصرف داروها، استفاده از محصولات ضد التهاب و آرامش‌بخش، تغییرات در رژیم غذایی و تکنیک‌های مراقبت دهانی خاصی باشد.

افراد شایع به ابتلای سوزش دهان

افراد بالای ۶۰ سال و دیابتی‌ها

 

بیماری لثه

بیماری لثه ناشی از حملات باکتریایی به لثه‌ها در افراد دیابتی به دلیل ضعف سیستم ایمنی بدن و دشواری مقابله با باکتری‌های مضر رخ می‌دهد. ورود آسان این باکتری‌ها به لثه‌ها باعث تورم و خونریزی شده و این نشانه‌ها نخستین علائم بیماری لثه هستند. جهت کاهش خطر ابتلا به این بیماری، استفاده منظم و دقیق از مسواک و نخ دندان بسیار اهمیت دارد. افراد دیابتی باید روزانه دو بار به مسواک زدن و استفاده از نخ دندان توجه کنند.

نخستین علائم و روش پیشگیری از بیماری لثه :

• لثه‌ها باعث تورم و خونریزی می شوند
  
• روزانه دو بار به مسواک زدن و استفاده از نخ دندان

 

پریودنتیت

پریودنتیت، یک بیماری پیشرفته لثه است که به دلیل وجود دیابت ممکن است فعال شود. این بیماری به بافت‌های نرم دهان و استخوان حمله کرده و ساختار نگهدارنده دندان را خراب می‌کند. در صورت عدم درمان به موقع، می‌تواند منجر به خرابی دندان‌ها شود. پریودنتیت به دلیل ضعف سیستم ایمنی بدن، باعث عدم توانایی بدن در مقابله با عفونت‌ها می‌شود و در صورت ابتلا به این بیماری، سلامت دهان و دندان به خطر می‌افتد.

نکات مراقبت از دندان در بیماران دیابتی

• رعایت رژیم غذایی مناسب و کنترل میزان قند خون از اهمیت بالایی برخوردار است.
• مراجعه منظم به دندانپزشک و معاینه دهان و دندان الزامی است و هنگام مراجعه، باید شرایط خود به‌دقت توضیح داده شود.
• مصرف خوراکی‌های اسیدی، مانند لواشک، باید به حداقل رسانده شود و در صورت استفاده از آبمیوه‌های اسیدی، از نی به عنوان مخلوط کننده استفاده شود.
• مسواک زدن و استفاده از نخ دندان باید به صورت مرتب و با دقت انجام شود، بدون اینکه به لثه‌ها آسیب برسد.
• استفاده از دندان‌ها برای بازکردن گره، بازکردن سس، شکستن پسته و موارد مشابه، توصیه نمی‌شود.
• از خوردن ته‌دیگ و غذاهای سفت اجتناب کنید.
• خمیر دندان محتوی فلوراید برای حفظ سلامت دندان‌ها مناسب است.
• مسواک را در فضای دستشویی و حمام قرار ندهید و از مسواک‌های نرم استفاده کنید.
• ماساژ لثه با آب نمک، مفید است.
• روزانه لثه‌ها را معاینه کرده و در صورت وجود التهاب، قرمزی یا درد، به دندانپزشک مراجعه کنید.
• از سیگار کشیدن خودداری کنید.
• بعد از مسواک زدن، از نوشیدنی‌های شیرین استفاده نکنید.
• کلسیم را در رژیم غذایی روزانه‌تان معمول کنید.
• از جرم‌گیرهای شیمیایی مداوم استفاده نکنید و برای جرم‌گیری از روش‌های طبیعی استفاده کنید.

از نکات مراقبت از دندان  از جمله کشیدن نخ دندان روزانه، اهمیت بسیاری در جلوگیری از بیماری‌های لثه دارد. این بیماری‌ها از خط لثه و فضاهای بین دندان‌ها شروع می‌شوند. کشیدن نخ دندان بخشی اساسی از بهداشت دهان و دندان است که در حذف پلاک دندان از نواحی موثری که مسواک به آن‌ها دسترسی ندارد، نقش دارد.
برای استفاده موثر از نخ دندان و بهره‌بردن از بیشترین فواید آن، لازم است از روش صحیح آن استفاده کنید. این اقدام به پاکسازی ناحیه‌هایی که مسواک نمی‌تواند به آنها دسترسی داشته باشد، کمک کرده و از به وجود آمدن بیماری‌های لثه جلوگیری می‌کند.

نخ دندان چیست؟

اهمیت بهداشت دهان و دندان برای کیفیت زندگی بسیار حیاتی است و ابزارهای مختلفی برای این منظور طراحی شده‌اند. یکی از این ابزارها نخ دندان است که رشته‌های نازکی به شکل نخ دارد و برای حذف مواد غذایی از بین دندان‌ها و مناطقی که مسواک نمی‌تواند آنها را تمیز کند، مورد استفاده قرار می‌گیرد.
ماندن غذا بین دندان‌ها می‌تواند باعث بروز بیماری‌های دهان و دندان و پوسیدگی دندان شود. به همین دلیل، استفاده از نخ دندان به عنوان یک روش پیشگیری از بیماری‌های دهانی و دندانی توصیه می‌شود. این ابزار می‌تواند بعد از ناهار، قبل از رسیدن به خانه و پیش از استفاده از مسواک، احساس طراوت و تمیزی در دهان شما ایجاد کند.
اگرچه نخ دندان دارای ویژگی‌های بسیار مثبتی است، اما متأسفانه برخی افراد به دلیل سخت بودن استفاده یا عدم آگاهی از نحوه صحیح استفاده از آن، از این ابزار استفاده نمی‌کنند. با آشنایی بهتر با نحوه استفاده از نخ دندان، امکان بهره‌مندی از این ابزار موثر برای بهبود بهداشت دهان و دندان به شما دست خواهد داد.

نخ دندان : استفاده ازنخ دندان باعث پیشگیری از بیماری های لثه، تشکیل پلاک، بیماری های دهان و دندانی و حذف مواد غذایی می شود.

 

کاربرد نخ دندان

نخ دندان یکی از وسایل بهداشت دهانی است که برای تمیز کردن فضاهای بین دندان‌ها و زیر خط لثه به کار می‌رود. استفاده منظم و صحیح از نخ دندان، به حفظ بهداشت دهان و دندان کمک می‌کند و از بوجود آمدن بیماری‌های دهانی و دندانی، از جمله پوسیدگی، بوی بد دهان و بیماری‌های لثه جلوگیری می‌کند.

کاربردهای اصلی نخ دندان عبارتند از:

 پاکسازی فضاهای بین دندان‌ها:

نخ دندان برای حذف مواد غذایی، پلاک و رسوب‌های دندانی از بین دندان‌ها و در نقاطی که مسواک به آن‌ها دسترسی ندارد، به کار می‌رود.

پیشگیری از پوسیدگی دندان:

استفاده منظم از نخ دندان باعث از بین بردن ذرات غذایی و پلاک بین دندان‌ها می‌شود و احتمال بوجود آمدن پوسیدگی را کاهش می‌دهد.

 پیشگیری از بیماری‌های لثه:

نخ دندان با از بین بردن باکتری‌ها و پلاک اطراف لثه، می‌تواند به پیشگیری از بیماری‌های لثه مانند التهاب‌های لثه کمک کند.

 

 کمک به ازدیاد بهداشت دهان:

استفاده از نخ دندان به مکمل مسواک‌زدن و استفاده از آب دهان می‌شود و کمک می‌کند تا دهان به شکل کامل تمیز شود.

 بهبود بوی دهان:

حذف مواد غذایی باعث کاهش بوی نامطبوع دهان و افزایش اعتماد به‌نفس در تعامل‌های اجتماعی می‌شود.

استفاده مرتب و صحیح از نخ دندان، یکی از کلیدهای حفظ بهداشت دهانی و دندانی به‌شمار می‌آید و توصیه می‌شود تا این ابزار را به درستی و به صورت روزانه در برنامه بهداشت دهانی‌تان در نظر بگیرید.

انواع نخ دندان

نخ دندان انواع مختلفی دارد، که هر کدام ویژگی‌ها و کاربردهای متفاوتی دارند. در زیر، تعدادی از انواع رایج نخ دندان آورده شده است:1

 مدل بدون موم یا “Unwaxed floss”:

برای دندان‌های به هم چسبیده بسیار مناسب است، اما ممکن است در حین استفاده پاره شود.

مدل مومی یا “Waxed floss”:

این نخ از نایلون ساخته شده و با پوشش موم همراه است. احتمال پارگی کم‌تری نسبت به مدل بدون موم دارد، اما در دندان‌های به هم چسبیده و مناطق تنگ‌تر ممکن است مشکل ایجاد کند.

 مدل “Dental”:

این نخ نسبت به سایر مدل‌ها ضخیم‌تر و بلندتر است و با موم یا بدون موم تولید می‌شود. در افرادی که فاصله‌ی بین دندان‌های آنها زیاد است، کاربرد زیادی دارد.

مدل پلی تترافلورو اتیلن (PTFE):

این نخ از ماده پلی تترافلورو اتیلن تهیه می‌شود که در پارچه‌های Gore-Tex نیز استفاده می‌شود. این نخ به راحتی بین دندان‌ها حرکت کرده و سر می‌خورد و نسبت به انواع معمولی کمتر پاره می‌شود.

مدل سوپر (Super flosses):

این نخ از مواد مشابه نخ ساخته شده و دارای بخش‌های سخت‌تر در هر انتهای آن است که برای تمیز کردن اطراف ارتودنسی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

همانطور که مشاهده می‌کنید، انواع مختلفی از نخ دندان وجود دارند که هر کدام ممکن است برای نیازها و ترجیحات شما مناسب باشند. برای انتخاب مناسب‌ترین نخ دندان برای خود، می‌توانید با دندان‌پزشک یا بهداشت‌دهنده خود مشورت کنید.

زمان استفاده از نخ دندان

کشیدن نخ دندان، چه بعد از مسواک زدن و چه قبل از آن، تاثیرگذاری خاصی دارد و هرکدام مزایای خوبی را به ارمغان می‌آورند. اگر در ابتدا از نخ استفاده کنید، این عمل باعث حذف غذاهای اضافی از بین دندان‌ها می‌شود و مسواک‌زدن راحت‌تر می‌شود. از طرف دیگر، اگر بعد از مسواک‌زدن از نخ استفاده کنید، پلاک بین دندان‌ها از بین می‌رود و تاثیر زیادی بر حفظ سلامت دندان‌ها دارد.

از این روند، برخلاف مسواک‌زدن که روزی چند بار انجام می‌شود، کشیدن نخ دندان به صورت یک بار در روز کافی است. بسیاری از افراد ترجیح می‌دهند این کار را در شب انجام دهند، تا غذاهایی که در طول روز خورده‌اند از بین برود و از رشد باکتری‌ها جلوگیری شود، همچنین از تشکیل پلاک جلوگیری کنند.

زمان استفاده از نخ دندان: روزی یک بار، کشیدن نخ دندان در شب باعث جلوگیری از رشد باکتری و تشکیل پلاک می شود.

 

چهار نکته کلیدی استفاده صحیح از نخ دندان

• بهترین طریقه استفاده از نخ دندان این است که حدود ۵۰ سانتی‌متر از نخ را دور انگشتان وسط هر دست پیچیده و بین انگشت شست و اشاره گرفته شود. سپس حدود ۲.۵ تا ۵ سانتی‌متر از نخ را بین انگشت‌ها به جایی که بین دندان‌ها قرار دارد بکشید. سپس با استفاده از انگشت شست، نخ را بین دندان‌های بالا بردارید.
• برای هدایت نخ به محل مناسب برای دندان‌های پایین، ۲.۵ تا ۵ سانتی‌متر از نخ را محکم بین انگشتان خود بگیرید و سپس با استفاده از انگشت اشاره نخ را بین دندان‌های پایین ببرید.
• حالا نخ را با حرکت زیگزاگی به آرامی بین دندان‌ها حرکت دهید. در طول حرکت، نخ را به آرامی بین دندان‌ها حرکت دهید و با شدت آن را از بین دندان‌ها خارج نکنید. سپس نخ را دور دندان بیاندازید. در این فرآیند، بهتر است برای هر دندان از یک قطعه تمیز از نخ استفاده کنید.

با اجرای این تکنیک‌های موثر، می‌توانید نخ دندان را به درستی استفاده کرده و بهداشت دهان و دندان خود را بهبود بخشید.