ایمپلنت و ارتودنسی چیست؟

درمان کدام یک از آنها در اولویت قرار دارد؟

گاهی اوقات، علاوه بر اینکه دندان‌ها و فک نامتناسب و نامنظم هستند، ممکن است یک یا چند دندان از دست رفته باشد. در چنین شرایطی، دو مشکل اساسی مطرح می‌شود: اولاً، منظم کردن دندان‌ها و دوماً، جایگزینی دندان‌های از دست رفته. تصمیم گیری بین این دو گزینه ممکن است چالش‌برانگیز باشد. در این مقاله، به شما راهنمایی خواهیم کرد تا بفهمید کدام اقدام باید در اولویت اول قرار گیرد و کدامیک را زودتر اجرا کنید، و همچنین کدام مورد به عنوان انتخاب دوم مطرح شود.

آیا باید ابتدا به ترتیب دندان‌ها را به تناسب و نظم درآورده یا به جایگزینی دندان‌های از دست رفته اقدام کرد؟

در اینجا به توضیح دلایل اجرای ایمپلنت دندان و ارتودنسی می‌پردازیم تا بهترین تصمیم را بر اساس نیازهای شخصیتان بگیرید.

انجام ایمپلنت و ارتودنسی در هر دو فک

ایمپلنت چیست؟

ایمپلنت دندان، روشی پیشرفته برای جایگذاری دندان‌های از دست رفته است که پس از معاینه دقیق و درمان بیماری‌های لثه و دندان‌های پوسیده، انجام می‌شود. در این روش، دندان جدید با استفاده از پین‌های باریک از جنس تیتانیوم، در داخل استخوان فک کاشته می‌شود. پس از پیچ شدن، روکش دندان با رنگ طبیعی بر روی ایمپلنت قرار می‌گیرد و این درمان به عنوان یک راه حل ثابت محسوب می‌شود.

جراحی ایمپلنت یک روند چند ساعته است و می‌تواند در دو جلسه انجام شود. دندان با بی‌حسی موضعی در استخوان فک کاشته می‌شود، و پس از آن باید مدتی بگذرد تا زخم ترمیم یابد و ایمپلنت به استخوان جوش بخورد. پس از بازگرداندن بافت استخوانی و تثبیت کامل ایمپلنت در بدن بیمار، پزشک به مراحل روکش کردن ایمپلنت می‌پردازد. این فرایند معمولاً حدود سه تا هشت ماه به طول می‌انجامد.

انجام ایمپلنت یا کاشت دندان در دهان

ارتودنسی چیست؟

نامنظمی دندان‌ها به دلایل گوناگون اتفاق می‌افتد، گاهی هم با پیشرفت سن دندان‌ها به سمت جلوی دهان حرکت کرده و به یکدیگر برخورده و روی هم قرار می‌گیرند. راه حل مناسب برای حل این مشکل استفاده از درمان ارتودنسی دندان می‌باشد. در این درمان، دندان‌ها با استفاده از ابزارهای ارتودنسی جا به جا و به ترتیب مرتب می‌شوند و بسیاری از ناهنجاری‌های فکی و دندانی اصلاح می‌شود. هدف اصلی این درمان، مرتب کردن دندان‌های فک بالا، فک پایین یا هر دو است. حرکت دندان‌ها در این درمان به آرامی و با کمترین آسیب انجام می‌شود. ابزار اصلی ارتودنسی، براکت‌ها هستند که انواع مختلفی دارند. با توجه به شرایط بیمار و موقعیت دندان، براکت مناسب برای او انتخاب و توصیه خواهد شد.

انجام ارتودنسی دو فک در دهان

اولویت با کدام درمان است؟

در صورتی که نیاز به همزمانی ارتودنسی و کاشت ایمپلنت دندان دارید، اغلب توصیه می‌شود با درمان ارتودنسی شروع کنید. بهترین راهکار این است که ابتدا به اختصاصی‌ترین متخصص ارتودنسی مراجعه کنید و پس از گذشت چند ماه و بهبود نظم دندان‌ها، مراحل کاشت ایمپلنت را آغاز کنید. دلیل این پیشنهاد در اینجا است که زمانی که یک یا چند دندان از دست می‌روند، دندان‌های مجاور ممکن است به سمت جای خالی حرکت کنند. این حرکت ممکن است فضا را برای کاشت ایمپلنت به صورت اصولی کاهش دهد.

پس از بهبود نظم دندان‌ها توسط ارتودنسی، امکان کاشت ایمپلنت با دقت بیشتر فراهم خواهد شد. این روند، برنامه‌ریزی بهتری برای به دست آوردن نتایج دائمی و جلب رضایت بیشتر از درمان‌های ارتودنسی و ایمپلنت دندان فراهم می‌کند.

انجام همزمان ایمپلنت و اردتودنسی

همیشه نیاز نیست قبل از کاشت ایمپلنت ارتودنسی انجام داد

لزوماً همیشه نیازی به انجام درمان ارتودنسی قبل از کاشت ایمپلنت وجود ندارد. این تصمیم بستگی به شرایط خاص هر فرد دارد و گاهی اوقات نیازی به درمان ارتودنسی پیش از کاشت ایمپلنت نیست. برای مثال، اگر تمام یا بیشتر دندان‌های شما از دست رفته باشند، ممکن است نیازی به ارتودنسی نداشته باشید و مستقیماً به کاشت ایمپلنت پرداخته شود.

همچنین، اگر دندان‌های باقی‌مانده در حال حاظر منظم باشند و مشکل ارتودنسی وجود نداشته باشد، ممکن است بتوانید بدون انجام درمان ارتودنسی مستقیماً به کاشت ایمپلنت در گرگان بپردازید.در نهایت، انتخاب بهترین زمان برای اجرای هر درمان باید با توجه به ویژگی‌های خاص دندانی شما و راهنمایی‌های حرفه‌ای پزشک شما صورت گیرد.

انجام ارتودنسی قبل از کاشت ایمپلنت

قبل از ارتودنسی نباید جراحی ایمپلنت انجام شود

در درمان‌های ارتودنسی، متخصص با استفاده از ابزارهای خاص نیرویی را به دندان‌ها وارد می‌کند تا آن‌ ها را در جهت صحیح حرکت دهد و به شکل منظمی ترتیب دهد. این نیرو تنها بر روی دندان‌های طبیعی تأثیر می‌گذارند.

متأسفانه، اگر ایمپلنت‌ها پیش از مرتب کردن دندان‌ها کاشته شوند و به فک جوش بخورند، دیگر مانند دندان‌های طبیعی قابلیت حرکت و جابجایی جزئی با نیروهای ارتودنسی را نخواهند داشت. به عبارت دیگر، دستگاه‌های ارتودنسی قادر نخواهند بود ایمپلنت‌ها را جابجا کنند و تنها دندان‌های طبیعی حرکت خواهند کرد. این موضوع نه تنها هزینه درمان را افزایش می‌دهد بلکه احتمال شکست ایمپلنت‌ را نیز افزایش می‌دهد و در نتیجه، درمان را پیچیده‌تر می‌سازد.

نمایی نزدیک از ایمپلنت معمولی

انجام ارتودنسی با وجود روکش دندان

افرادی که نیازمند درمان ارتودنسی هستند، ممکن است یک یا چند دندان خود را با روکش پوشانده باشند. در زمینه سوالات مرتبط با ارتودنسی و کاشت دندان، افراد ممکن است ابهاماتی داشته باشند، به ویژه زمانی که روکش دندان در معادله وارد شود. حتی با وجود روکش، امکان شروع درمان ارتودنسی وجود دارد. متخصصان ارتودنسی با استفاده از بریس ها و دستگاه‌های ارتودنسی، راهی برای اتصال روکش بدون وارد شدن آسیب به آن پیدا می‌کنند.

آن‌ها در طول درمان دقت می‌کنند که روکش هیچ گونه آسیبی نبیند یا شل نشود. در صورتی که بیش از حد نگران شل شدن یا آسیب به روکش هستید، متخصص احتمالاً ارتودنسی متحرک را به شما پیشنهاد خواهد داد. در این روش، از پلاک‌های متحرک و شفاف برای صاف شدن استفاده می‌شود که روی دندان‌ها قرار می‌گیرند.

نمایی از قرار گرفتن روکش روی دندان

در چه موقعیتی انجام ایمپلنت مهم تر از ارتودنسی است؟

استفاده از ایمپلنت در برخی موارد ارتودنسی ممکن است اولویت داشته باشد:

1. زمانی که ارتودنسی نیاز به تغییرات چندانی در دندان‌های اطراف یا مقابل ایمپلنت ندارد و تنها یک دندان نیاز به اصلاح دارد. در این حالت، ایمپلنت می‌تواند به عنوان گزینه اول برای حل مشکل درخصوص آن یک دندان مورد استفاده قرار گیرد.

2. در مواردی که بیمار چندین دندان را از دست داده و تعداد دندان‌های باقی مانده برای نگه‌داشتن پلاک ارتودنسی کافی نباشد، ایمپلنت به عنوان راه‌حل اصلی برای تثبیت پلاک ارتودنسی و ایجاد پایه محکم برای درمان ارتودنسی در نظر گرفته می‌شود.

3. اگر بر اساس تشخیص دندان‌پزشک، دندان‌های جلو نیاز به سیم کشی داشته باشند و دندان آسیاب کشیده شده باشد، ایمپلنت می‌تواند به عنوان یک گزینه مؤثر مطرح شود تا قبل از شروع به مرتب کردن دندان‌ها، دندان آسیا را با استفاده از ایمپلنت جایگزین نماید.

انجام ایمپلنت در فک پایینی دهان