عفونت ایمپلنت دندان به معنای نفوذ باکتریها به منطقه زیر لثه و اطراف ایمپلنت است. در این حالت، باکتریها به تکثیر و فعالیت مخرب میپردازند. اگر عفونت به موقع تشخیص داده نشده و درمان مناسب انجام نشود، ممکن است عوارض غیرقابل جبرانی به وجود آید.
علت بروز عفونت در ایمپلنت
عفونت ایمپلنت دندان به دلیل تشکیل پلاک باکتریایی یا مادههای مرتبط با آنها رخ میدهد. این عفونت ممکن است از منابع خارج از دهان (از طریق تماس یا محیط) یا منابع داخل دهان بوجود آید، که عمدتاً شامل جیبهای پریودنتال، بزاق، سطح زبان، لوزهها یا مخاط دهان است. دندانهای باقیمانده و وضعیت پریودنتال آنها به عنوان منبع اصلی باکتریهای بیماری زا پس از انجام کاشت ایمپلنت باید بهخوبی مورد توجه قرار گیرند.
علت بروز عفونت در ایمپلنت
تشکیل پلاک باکتریایی یا مادههای مرتبط با آنها
علائم عفونت ایمپلنت دندان چیست؟
برای ارائه درمان درست برای عفونت دندان قبل از اینکه پیشرفت کند و بر سلامت دهان و دندان تأثیر سنگینی بگذارد، شناختن علائم و نشانههای آن بسیار مهم است.
برخی از علائم رایجی که ممکن است به شما کمک کنند عبارتند از:
• بوی بد دهان / نفس بد بو
• وجود چرک یا خونریزی
• درد رو به وخامت، یا تبی که با دارو کاهش نمی یابد
• مشکل در جویدن
• تورم و قرمزی لثه
• شل شدن ایمپلنت
• افزایش عمق فاصله بین ایمپلنت و لثه
روش های درمان عفونت ایمپلنت دندان
درمان عفونت ایمپلنت
میتوان گفت که مرحله اول در درمان عفونت ایمپلنت، برای همه نوع عفونتها مشابه است. برای شروع درمان، شما باید عکس رادیوگرافی (اشعه X) را تهیه کنید تا تحلیل استخوان و وجود عفونت و شدت آن مشخص شود. سپس پزشک معالج با استفاده از روشهای درمانی مختلف، که برخی از آنها را بررسی خواهیم کرد، شروع به درمان میکند.
درمان عفونت با تمیزکردن ایمپلنت
این روش درمانی به دو بخش تقسیم میشود که ارتباط مستقیمی با عفونت و عمق آن دارد. اگر عمق عفونت ایمپلنت کمتر از 4 یا 5 میلیمتر باشد، از یک روش درمانی استفاده میشود و در صورتی که عمق بیشتر باشد، از روش دیگری استفاده میشود. در ادامه به بررسی این روشها میپردازیم.
درمان عفونت ایمپلنت در عمق کمتر
در شرایطی که عمق عفونت ایمپلنت کمتر است، پزشک متخصص از دستگاههای اولتراسونیک یا کوتر برای تمیز کردن عفونتهای اطراف ایمپلنت استفاده میکند. در این روش، با استفاده از امواج با فرکانس بالا، عفونت را از محیط اطراف ایمپلنت خارج میکنند.
درمان عفونت ایمپلنت در عمق یشتر
در مواردی که عمق عفونت بیشتر از 4 میلیمتر است، پزشک معالج با استفاده از ابزارهای مختلف مانند وسایل جرمگیری نازک، عفونتهای اطراف ایمپلنت را خارج میکند. با این حال، در این روش باید توجه شود که بدنه ایمپلنت هیچگونه آسیبی نباید ببیند.
استفاده از آنتی بیوتیک
همانطور که میدانید، آنتیبیوتیک یک نوع دارو است که برای مقابله با عفونت استفاده میشود و در مورد عفونت ایمپلنت نیز توسط پزشک تجویز میشود. با این حال، میزان و نوع مصرف آنتیبیوتیک بستگی به شدت عفونت شما دارد و باید توسط پزشک متخصص تعیین شود.
جراحی
یکی از روشهای درمان عفونت پیچ ایمپلنت، جراحی میباشد که توسط پزشکان استفاده میشود. در این روش، لثهها بریده و به سمت عقب منتقل میشوند تا پزشک به محل عفونت دسترسی پیدا کند. پس از دسترسی به محل عفونت، پزشک آن را خارج کرده و ضدعفونی میکند.
برای استفاده از این روش درمانی، باید در ناحیهای که ایمپلنت به لحاظ ظاهری مهم نباشد و زیبایی صورت را تحت تأثیر قرار ندهد، استفاده شود. همچنین، باید توجه داشت که این روش درمانی دارای عوارض خاصی است و باید به عنوان آخرین روش مورد استفاده قرار گیرد.
خارج کردن ایمپلنت
در بعضی موارد که عفونت ایمپلنت باعث تخریب استخوان میشود، پزشک معالج تصمیم میگیرد پایه ایمپلنت را از استخوان فک جدا کند. این کار با استفاده از ابزارهای خاصی صورت میگیرد و به عنوان یکی از روشهای درمان عفونت ایمپلنت در نظر گرفته میشود.
روش های پیشگیری از عفونت ایمپلنت
ایمپلنتهای دندان، مانند دندانهای طبیعی، نیاز به مراقبت منظم دارند. برای حفظ بهداشت دهان و نگهداری ایمپلنتها، پاکسازی منظم و بهداشت مناسب دهان بسیار مهم است. رعایت این موارد میتواند خطر بروز عفونت را کاهش داده و به دوام ایمپلنتهای دندان کمک کند.
میتوان با رعایت بهداشت دهان و تمیز کردن منظم دندان، از عفونت ایمپلنت دندان جلوگیری کرد.
توصیههای دندانپزشکان عبارتند از:
- حداقل دو بار در روز، دندانها و ایمپلنتهای خود را مسواک بزنید و از خمیردندان حاوی فلوراید استفاده کنید. از مسواک با سر نرم و با حرکات آرام و دایرهوار استفاده کنید تا به ایمپلنت صدمه وارد نشود.
- از نخ دندان یا نوارهای غیرموم نخ دندان مانند نوارهای نایلونی برای تمیز کردن فضای بین ایمپلنت و دندانهای اطراف استفاده کنید.
- کاهش مصرف شکر میتواند منجر به کاهش تغذیه باکتریها شود و به تجمع جرم در اطراف دندانها و ایمپلنتها کمک کند.